De derde dag reden we dus Istanbul binnen. Een hotel hadden we al geboekt. In het oude stadsdeel Fatih. Bij de Haya Sofia, de blauwe Moskee en alle andere dingen die Istanbul zo bezienswaardig maken. Het is net als met Amsterdam. Elke keer anders, elke keer weer nieuwe dingen, natuurlijk naast het vertrouwde.
Fatih is een zeer oude stadswijk. Kronkelstraten met klinkertjes en vol met hotels en andere horeca. We hebben een mooie familiekamer en het hotel is voorzien van een prachtig dakterras met een schitterend uitzicht op de Bosporus, de zee van Marmara en het gigantische Istanbul.
Je loopt vanuit het hotel zo de stad in. De auto staat keurig voor de deur. Die gaan we echt niet gebruiken. We hebben een Istanbulkaart waarmee je overal kunt komen. Voor een vast tarief van 2,60 lira (delen door 6... 0,45 eurocent of zo) brengt de bus of tram je naar je bestemming. Soms nemen we een taxi, maar daarin heb ik het gevoel belazerd te worden. Meters doen ze niet aan. Je spreekt een prijs af en als je op de bestemming bent is het opeens 10 lira duurder.
De eerste dag zijn we naar het plein bij de Haya Sofia gelopen en zijn daar op een terras neergezegen waar we goede herinneringen aan hadden. Lunchtime...
Alle restaurantjes aan de straat, en daar eet je natuurlijk het liefst, bieden hetzelfde repertoire: pizza, Lahmacun, hamburgers, frieten, worsten en alle andere verschijningsvormen van het fastfood.
En dat is schijnbaar razend populair, want alles zit vol, en als het niet vol zit, is er een vent op de stoep die je graag naar binnen praat. “ Hello sir, where are you from? Want to eat? I have pizza, hamburgers and whatever you want....”
Natuurlijk brachten we een bezoek aan de grote Bazaar. Bekend uit de James Bond film. Hier loop je in een kakafonie van geuren en kleuren. Kleine winkeltjes. Met de bekende meuk: tassen, koffers, shirts, goud, sierraden, schoenen en noem maar op. Ook tapijten, snoep, kristal en de onvermijdelijke souvernirtroep. En elk shopje heeft zijn eigen vent voor de deur. En elke vent wil je geld.
“ Sir you want leather jacket? I have brown one and black one. Cheap sir. Where are you from? Hollanda. Wesley Sneijder sir. He is my friend. Wanna look into my shop sir. Beautiful carpets sir. Nice for your wife...”
Mert kan ze precies nadoen. Geweldig. Hij kan er zo aan het werk.
MBij de beroemd
Een ding: van stedentripjes wordt je dood en doodmoe. Je slentert de benen uit je lijf, en aan het eind van de dag ben je helemaal op. En dan ben je blij met je box-spring. Lekker slapen met het vooruitzicht van een heerlijk ontbijt de volgende dag.
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten