En het hele modellenscala is aanwezig. Racefietsen, ATB's en degelijke oersaaie dames- en herenfietsen.
Ook wij hadden dergelijke plannen, maar ik durfde het uiteindelijk niet aan in verband met het extra gewicht waarmee je het hele circus belast. Daarom alleen Ebru's fiets. In de caravan bovenop een oud kleed.
Toch hadden we fietsplannen en gisteren waren de weersvooruitzichten zodanig dat we naar onze vaste verhuurder Geuze in OostKapelle togen. Deze alleraardigste man verhuurt alles op fietsgebied. En zo ook kindertandems. Dat wil zeggen dat de volwassene achterop zit en de regie heeft over stuur en rem middels een ingenieus bedacht aandrijfsysteem en het betreffende kind, wat niet ouder mag zijn dan acht jaar, zit als een prins voorop en kan meetrappen. Kan. Hoeft niet. En deze rol past precies bij Mert want die is niet gespeend van prinselijke allures.
En zomaakten we een alleraardigst rondje van OostKappelle naar Vrouwenpolder. Daar een terras met een versnapering. Vervolgens naar Veere alwaar we met het fietsveerpontje naar Kamperland zijn gevaren. Langs de toeristische zuidzijde van het Veerse Meer weer terug, ons vergapend aan toch wel kapitaalkrachtige landgenoten die in megacampers en dito bungalows de watersport beoefenen. Aanlegsteiger bij de deur zogezegd. Een vaste friettent bij het begin van de Veerse Gatdam en daarna even een uurtje aan het strand met prachtig uitzicht op de Oosterschelde Stormvloedkering. En dan het laatste stukkie weer terug naar OostKapelle. Leuk. Ja.
Maar Mert stootte zijn scheenbeen en mauwde daar een half uur over. Ebru had last van de tegenwind en klooide met de niet vertrouwde versnelling op haar huurfiets. Waardoor ze nog vermoeider werd. Mijn trommelrem ging vastzitten waardoor ik zeker 5 kilometer tegen de wind in moest zwoegen met een zwaar aanlopende fiets. Gelukkig kon mijn vaste steun en toeverlaat het euvel afdoende repareren.
Tijdens het ijsje eten wilde Mert patat en daalde zijn humeur onder het dieptepunt en weigerde ook maar een enkel frietje af te staan. Waardoor Ebru als reactie geen slokje van haar Slush aan hem wilde geven. En aan het strand kregen ze ruzie over een koekverpakkingsplasticje waar Mert krabbetjes in wilde doen die er helaas voor hem niet waren.
Voor de rest was het leuk. Hahaha. Wat restte was zadelpijn.
Na de fietsen weer bij de heer Geuze te hebben afgeleverd besloten we in Goes de dag af te sluiten met het vooruitzicht van een lekker etentje op een terras. En dat was een succes. Ik nam lekker mosselen. De dames sliptongen en Mert zijn favoriete scampies. En het was goed toeven. Op een terras op de oude markt onder het genot van een paar ijskoude Raedlers.
En nu: niet leuk maar onvermijdelijk, vertrekvoorbereidingen. Het weer is nog goed, de kinderen zijn in het zwembad, dus vooruit maar.
 |
| Scampies |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten