Dag 1: Zwarte Zaterdag

Eigenlijk wel een beetje roekeloos. Alle nieuwsberichten geven aan dat je juist niet op Zwarte Zaterdag moet gaan rijden, maar het dan toch doen. Eigenwijs misschien, maar ik had in mijn hoofd dat Zwarte Zaterdag vooral betrekking zou hebben op Frankrijk en dan de weg naar het Zuiden. Dus besloten we om de gok te wagen. Wel vroeg weg dan...

En de geplande 03.00 uur vertrek werd natuurlijk 03.30 uur. Nou ja, met een gezin met drie kinderen is dat nog alleszins acceptabel toch? De caravan was al aangehaakt, de spiegels bevestigd en eigenlijk hoefden we aleen maar de nodige proviand uit de koelkast over te hevelen naar de auto en de zaak af te sluiten.

En om half vier vertrokken we dan. In het donker. Drie kids in de leeftijdsrange van 12 tot 20 op de achterbank, de op de avond daarvoor geupdate TomTom ingesteld en een kan koffie bij de hand. Op naar Kroatie, naar de Dalmatische kust in het prachtige Istrie waar we een camping aan het strand hebben geboekt.

De eerste kilometers is altijd even wennen met een caravan. De auto voelt anders, stuurt anders en beweegt anders. Maar het went snel en na een tijdje weet je niet beter.

Ik had drie bestemmingen in mijn hoofd voor de eerste dag. De verste, en die had mijn voorkeur, lag diep in Oostenrijk, niet zo ver van de grens met Slovenie. En dat was dan 988 kilometer voor de boeg en ik nam aan dat we dat niet zouden halen. Vanwege Zwarte Zaterdag.

Maar, Zwart of niet, we hebben geen file gezien. Wel steeds berichten op de radio over lange, lange wachttijden bij de grens met Slovenie. Maar die deerden ons niet, want dat was pas een dag later immers.

En zo arriveerden we om 5 uur in de middag op camping Maltatal in het Oostenrijkse Gmund. En daar konden we wel overnachten. Voor 65 euro op een camping met alleen maar Nederlanders. Inclusief geitenboerderij.

Afkoppelen, pootjes uitdraaien, stoeltjes naar buiten en zitten gaan voor het echte vakantiegevoel.
Echt? Mwah...

Wordt vervolgd.