maandag 16 april 2012

Landen 5 (1971)

Nu dan 1971. Het grappige is dat ik vanochtend even bij mijn tante was voor wat technische ondersteuning met TV en PC, die toen ze de foto van het rode Dafje zag meteen zei:" Dat was 1970. Toen gingen jullie naar Sevenum." Sommige mensen hebben dat met jaartallen.

1971 dus. Voor mij en mijn zusje de eerste keer dat we naar het buitenland gingen. Met de DAF waarop een imperiaal bevestigd was. Geleend. Van kennissen. En de bestemming was een camping in Zwitserland. In het Rhonedal, Sierre. Precies, daar waar laatst die bus met al die schoolkinderen is verongelukt.

Al met al een kilometertje of 1000. Met vier personen in een DAFje. Maximumsnelheid ongeveer 110... En mijn vader was- en is geen held op de weg. Toch deden ze het maar. Natuurlijk wel in twee etappes. Dus onderweg in Zuid Duitsland overnachtten we in een hotelletje en de volgende dag reden we naar het autotreintje van Kandersteg naar Brig. De auto werd de trein op gereden en de passagiers moesten in gewone personenwagons. Ik kan me hier alleen niets van herinneren.

In Sierre stonden we op camping Swiss-Plage Sierre Salquenen. Een mooie camping met een meertje om te zwemmen. De camping is er nog steeds...Mijn zusje en ik sliepen dat jaar voor het eerst in een separaat tentje. Het leuke was dat we met een hele club waren. Veel familie en we stonden allemaal aan hetzelfde laantje.  En iedereen kwam met de toen gangbare autootjes. Een Kever, een Simca 1000, een Fiat 128 en een Mini. Geen airco, geen cruise-control en al helemaal geen navigatie. Niet eens een radio. Dat was toen nog helemaal niet gangbaar.

De omgeving was natuurlijk schitterend. In de Zwitserse alpen. Dus we maakten bergtochten, bezochten stuwmeren en natuurlijk gingen we in de kabelbaan. Voor ons was het een prachtige vakantie.
Na drie weken vertrokken we weer richting huis. En op de Duitse autobaan hoorden we opeens een klap: De imperiaal vloog van het dak af. Bepakt en al de autobaan op. Stoppen op de vluchtstrook en een aardige Duitser hielp ons om het ding weer te bevestigen. Mijn vader had verzuimd om tussentijds de moeren vast te draaien. Die waren natuurlijk losgetrild... Wist hij veel.
Gelukkig liep het allemaal goed af.

Bij mijn ouders thuis vond ik een ansichtkaart die we hadden gestuurd aan mijn opa en oma in Friesland. Mijn vader schreef:

"Prachtig weer. Prachtige tochten. Veel zwemmen in het meer (zoz), ondiep en ongevaarlijk. We drinken iedere avond wat wijn en gaan om elf uur naar bed.
Groeten van ons allen."

Ik voegde er aan toe:

"Gister zijn we in de kabel-baan geweest hoog in de bergen. "
Nico Vaartjes


En dit alles.... is alweer 41 jaar geleden. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Rijen…

 … Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...