zondag 1 augustus 2021

Camping life 2

Zoals elke kampwinkel op elke camping wordt je ook hier vakkundig opgelicht door idiote prijzen. In Kroatië hebben we geen euro, maar de lokale munt: de Kuna. Een enkele Kuna is iets meer dan 13 cent. 

Een eenvoudig omrekensommetje is er niet. Tien Kuna is dus 1,30 euro en 100 Kuna enzovoort. Een brood, model stokbrood maar dan heel anders, dikker en korter, kost 6 Kuna in het winkeltje. Hetgeen 80 centen is. Bijna dan. En voor de rest zijn het Nederlandse prijzen en en nog wat meer. Voor de grote boodschappen gaan we naar Umag, daar is een Lidl. Feest. Een Lidl. Exact de Lidls die je in Nederland ook hebt. Met omgerekend dezelfde prijzen. Dus dat is goed te doen. 

Ze hebben daar wel twintig soorten bier. Alles in blik. Ze hebben hier geen krattencultuur. En als het warm is smaakt elk biertje lekker hoor. Bij de kassa staat een koeling en daar koop je de blikjes koud. 

Toch loop ik elke ochtend even naar de kampwinkel. De camping is groot, dus heen en terug precies een ommetje van 20 minuten. En voor je ontbijt is zo'n vers brood wel lekker. Met de lokale jam en een kopje Nespresso. 

Dan pakken degenen die wakker zijn hun zwemspullen en lopen we naar het zwembad. De camping heeft er twee. Eentje aan het strand. Met zout water. En een gewoon zwembad wat gloedjenieuw is. Er staan ligstoelen en daarop kun je je de hele dag installeren. Er komt dan een vent met een kassa en die verkoopt je dan een kaartje waarmee je recht hebt op twee stoelen en een parasol. En die laatste heb je nodig, want het is er warm. Het zwembad geeft wel even verkoeling, maar eigenlijk vind ik het te druk. Ook gezien corona etc. Het is een soort mierenhoop van natte mensen  en kleine kinderen. 

Als we verder geen dingen gaan ondernemen verhuis ik later op de dag na de lunch naar het strand. Het woord strand is wel eufemistisch. Zandstranden kent Istrië eigenlijk niet. Hier is het grind en rotsen zodat je waterschoenen aan moet. Het water is heerlijk koel en glashelder en je kunt er leuk snorkelen. Kinderen zijn de hele dag op jacht naar krabbetjes en visjes. 

Ook hier is het druk. Erg druk. Als je je ogen dicht doet hoor je natuurlijk de branding, maar je hoort vooral geschreeuw van kinderen. En hun moeders. In alle talen, maar vooral Duits en Nederlands.  Je ruikt de zee, maar ook Niveau en l' Oreal. 

Het is massatoerisme. In het water drijft een gigantisch opblaaskussen. Je mag daar op. Na betaling uiteraard. En je krijgt dan een zwemvest aan want het ding is echt groot en je ziet niet wat er aan de achterkant gebeurt. 

Ook kun je waterfietsen huren, supboards, speedboten en je kunt waterskiën. Ook zijn er tennisbanen, tafeltennistafels, beachvolleybalvelden en een midgetgolfbaan.

Echt leuk zijn de elektrische stepjes die je kunt huren. Veel mensen hebben ze trouwens standaard in hun caravan of camper. En ik snap dat wel. Als je even naar het winkeltje wilt ben je zo 20 minuten kwijt. En de achterste delen van de camping zijn behoorlijk ver van het strand verwijderd. 

- morgen verder - 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Rijen…

 … Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...