Gisteren dreigde het al een beetje: Ebru hangerig en pieperig. Meestal een voorbode van ernstiger zaken bij Ebru.
Vannacht natuurlijk bij ons in bed en vanmorgen ging het wel weer een beetje. Paracetamol en toch maar naar school. En dat wil ze morgen ook, want sportdag...
Maar als je temperatuur 39,9 is heb je weinig meer te willen. Geen school morgen, geen sportdag en geen hockeytraining. Gelukkig zag ze zelf wel in dat dit ook niet kon.
Ik hoop maar dat ze doorslaapt, want als ze wakker wordt in zo'n toestand dan is er met haar meestal geen land te bezeilen...
En ik hoop dat het snel weer over gaat. Want ziek zijn is niks natuurlijk.
En wat ik ook hoop is dat het niet besmettelijk is. Want ziek zijn... daar heb ik nu echt geen tijd voor.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Rijen…
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
-
We schrijven 1977. Ik weet het: dat is inmiddels 41 jaar geleden. En ik was toen 14 jaar oud. En had een vriendinnetje. En niet zoveel... -
Voor wie mijn blogjes uit eerdere jaren heeft gelezen zal het ook wel bekend zijn, maar voor ons is het zeker altijd weer het feest der her... -
Voor wie het leuk vindt: vanaf vandaag regelmatig een update over onze komende vakantie in Turkije. Nu: 22:46 uur liggen we in een logemen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten