Aigle deel 2

Zoals ik eerder schreef gingen we dus in 1973 voor het eerst naar Aigle. Steeds met familie. Een oom en tante en een, daarna twee en nog weer later drie nichtjes. We reden ook altijd samen.
Doordat we er vijf jaar geweest zijn ontmoette je ook elk jaar weer dezelfde mensen. Er stonden veel Nederlanders op de camping en zo ontstond een groepje vakantievrienden en -vriendinnen. Gedurende het jaar schreven we wel eens, maar het hoogtepunt was toch elk jaar de vakantie.

De laatste jaren gingen de hormonen ook meedoen. Zomaar ongevraagd opeens gebeurt dat en mijn eerste vakantieliefdes beleefde ik hier. Ik denk dat ik alle brieven die we eenmaal in Nederland terug schreven nog wel ergens heb.

We hadden het dus leuk. Leuk genoeg voor mijn ouders om er vijf keer naar toe te gaan. De zesde keer zat er echter niet meer in. Toen moesten we naar Oostenrijk. Ook bergen, maar het haalde het niet bij Aigle.

Ik vraag me af of deze camping ook nu nog zo attractief zou zijn voor bijvoorbeeld mijn eigen kinderen. Een disco was er niet. Ook geen animatieteam en geen bingoavonden. Rond het zwembad gebeurde ‘s avonds wel van alles. We hebben het tenslotte over de jaren zeventig... Maar ik denk dat ik daar nog net te jong voor was. Wij hingen overdag bij het zwembad, ‘s avonds gingen we van de camping af, maar ik weet echt niet meer wat we dan uitspookten. Er was een riviertje waar we wel eens rondhingen geloof ik. En verder gingen we overdag veel op stap. In de prachtige omgeving was zoveel te beleven. Ook al zag je het elk jaar voor de zoveelste keer.

Namen van toen: Piet uit Eindhoven en zijn zuster waarvan ik de naam ben vergeten, Herbert en Irjan uit Arnhem of Ede, Marlous en Nicole uit Arnhem, Erna uit Alblasserdam met haar ‘ broertie’ , Luc uit Oosterbeek, en natuurlijk Edwin en Bianca uit Enschede.

En dan vergeet ik er vast een paar.