Over de reis

 Zoals gezegd vertrokken we dus om 4:07 uur. Het was net niet meer helemaal donker en ik denk dat iedereen die wel eens zo vroeg op pad gaat wel weet hoe dat is. De laatste dingen inpakken: apparaten met laders, toiletspullen en kussens. De caravan stond al klaar. Aangekoppeld en wel. Spiegels erop. Wat mij betreft kun je dan binnen een half
wegrijden. Als je geen puberdochter hebt van 17... Want die moet nog snel een tiende paar schoenen ergens wegdrukken en nog een tas met kleren bovenop de 25 setjes die al ingepakt waren.

Nog een keer de sloten controleren, nog een keer langs alle ramen en nog een keer langs alle stekkers. 

En natuurlijk vergeet je dan toch weer een heel krat met etenswaren en kruiden. Maar goed daar kwamen we pas achter op het punt van niet meer terug rijden. En alles is te koop denk ik dan.

Ons reisdoel de eerste dag lag 1000 kilometer verderop. Camping Maltatal in Malta. Vlak voor de grens met Slovenie, aan de wondermooie Tauern Autobahn met zijn vele tunnels. Flink ver op weg dus. Zodat we de volgende dag niet meer zo heel ver hoefden.

De reis verliep uitermate voorspoedig. Weinig vakantieverkeer, wel heel veel vrachtverkeer. En waar je tot voor kort twee of drie kinderen achterin moest vermaken, lees: voeren en ruzies sussen, is dat bij twee pubers geen issue meer. Die zakken onderuit met oordoppen in en komen aan het eind van de dag weer overeind. (Echt waar, niet eens even plassen of de benen strekken)

De overnachtingscamping had ik gereserveerd. Herzlich wilkommen Herr Vaartjes. Wie geht's? Sind Sie allen vacciniert? Gut. Wir haben ein wunderschone Platz fur sie. 

Heerlijk die gedienstige mentaliteit. Het zwembad was al dicht helaas. Abendruhe heet dat in Oostenrijk. En na het uitdraaien van de pootjes, wat ik met graagte overlaat aan beide kinderen, Mert de voorste en Ebru de achterste, om twisten hierover op voorhand  te voorkomen, konden we even relaxen na 1000 kilometer autobaan. Prachtig uitzicht op de Alpen, en genoeg te kijken naar al die vakantievierende mensen. En... prachtig weer. 

In de koelkasten genoeg te eten. Het bekende vakantievoer onderweg. Gekookte eieren, broodjes gehakt, de nodige rauwkost en helaas was ik vergeten om een paar blikjes bier mee te nemen. En de campingwinkel was al dicht. Dus koffie dan maar en een frisje. De eerste nacht begon niet lang daarna, want moe waren we allemaal. 

- wordt vervolgd -