Kroatie 2021

Het heeft wat voeten in de aarde gehad: maar uiteindelijk ging de kogel door de kerk. We gaan. Op vakantie. Naar het buitenland. Naar de bergen. Of nee. Naar de zee. Of nee, allebei. Twee weken. Wat? Misschien wel drie of vier.

Half juni leek alles weer mogelijk in Nederland. De besmettingscijfers daalden. En Hugo de Jonge vond dat we moesten gaan dansen met Jansen. En kondigde versoepelingen aan. We mochten weer. En ik haalde mijn prik. De eerste. En Fatma ook. De eerste.

En we gingen nog harder nadenken waar we op vakantie naar toe zouden gaan. Uiteindelijk kozen we voor Kroatië. Het oude Joegoslavië. Want daar is het mooi weer. Altijd. En we hadden allemaal de behoefte aan zon zee en strand. 

In 2018 waren we hier ook. En het was toen een succes, dus boeken maar. De camping bleek volgens de ANWB ook nog 'corona-proof'. Dat heet: er worden maatregelen in acht genomen. En mochten de kleuren van Hugo verschieten naar rood, dan zouden we niets hoeven te betalen. En ik boekte dus. 

Maar... te veel mensen bleken te goed naar Hugo te hebben geluisterd. Vanaf 1 juli gingen hele volksstammen pubers meteen na de eerste prik dansen en sjanzen met Jansen. Er ontstonden halve bevrijdingsfeesten. En dan was teveel van het goede zoals iedereen wel na had kunnen gaan. De besmetting cijfers vlogen omhoog en er werden allerlei maatregelen aangekondigd voor vakantiegangers. En de vakantie reis naar Kroatië werd een logistieke puzzel. We begonnen zelfs te vrezen voor een annulering en we zagen ons al weer zitten op een camping in Pieterburen of Drenthe. 

Want: ikzelf was inmiddels twee keer gevaccineerd met voldoende tijd na de tweede prik. Fatma niet. Wel twee prikken, maar de tweede as slechts een week gezet. En Mert en Ebru hadden allebei een enkele prik gehad.

Daar kwam nog bij dat de weg naar Kroatië door drie buitenlanden gaat. Duitsland, Oostenrijk, Slovenië en natuurlijk Kroatië. En de inreisbeperkingen waren overal anders. Dus de dag voor vertrek moesten Fatma en de kinderen een snelle allergeentest laten afnemen en een PCR-test. De resultaten moesten we inladen in de bekende corona-app. Plus allemaal een geel vaccinatieboekje en allemaal een geprinte internationaal testbewijs. En een ingevuld formulier voor de inreis in Kroatië. 

En map vol papier, telefoons vol QR-codes en een geprint formulier wat zichtbaar in de auto moet liggen bij het passeren van de Kroatische grens.

Daarbij een doos vol zelftesten. Twee pakken vol mondkapjes en een doos met de befaamde medische mondkapjes die je in Duitsland op moet in de tankstations. 

En Europa zette Nederland op rood, maar we zijn gewoon gegaan. Op woensdagochtend 21 juli 's morgens om vier uur. Eigenlijk 04:07 uur. Want we hadden 1000 kilometer voor de boeg. En in Duitsland was ook nog ellende met wateroverlast zodat ik besloot over Kassel te rijden. Wel wat om en met de nodige hellingen en afdalingen. Normaal geen probleem, maar met een auto bepakt en bezakt met twee volwassenen, twee pubers en een caravan aan de haak vergt dat wel wat schakelwerk. 

Leuk. Jazeker. Ik ben een van die mensen wiens vakantie begint als hij de straat uit rijdt. En de mensen die mijn blogs lezen weten dat we niet bang zijn voor lange afstanden. 

 - wordt vervolgd -