Inmiddels is het hier wat drukker met familie. Vanmorgen een zeer uitgebreid ontbijt gehad van een oom en tante. Daar ben je zo een paar uurtjes mee druk. En voorde rest van de tijd vullen de dagen zich met opstaan, zwemmen, eten, rusten, zwemmen, winkelen, eten en flaneren over de boulevard van Arpacbahsis.
Arpacbahsis kent een eenvoudige strandcultuur. Het geheel is wat opgeknapt sinds 2004 toen we hier voor het eerst waren. Er is nu een asfaltboulevard en er is straatverlichting. Die doet het niet altijd overigens. Vorige week was een deel uitgevallen en vele neringdoenden moesten hun waren slijten in het donker. Niet echt een succes.
De boulevard is een paar kilometer lang en iedereen die wat te verkopen heeft, of ergens handel in ziet kan er terecht. Een stoel van Hartman met dito tafeltje, een koelbox met koude flesjes water die je voor een Lira verkoopt, inkoop 0,50 lira, is al genoeg. Verder: Maistenten. Een ketel met water en je kookt de mais die je vervolgens verkoopt voor drie Lira. Wordt zeer veel verkocht. IJstentjes, sierraden die door moeten gaan voor ‘echt’ goud, speelgoed, schoenen, kleding en noem maar op. Maar ook potten en pannen, drogisterij-artikelen en plastic. heel veel plastic. Afwasteiltjes, voorraadbakjes in duizend soorten en maten en noem maar op. Henna-tattoo’s, ritjes in een flight-simulator en zeer veel kindervermaak. Kermisachtige dingen zoals de boksballen die je voor punten zo hard mogelijk moet raken, autootjes waar een munt in moet en die gaan schommelen, ballenspelen en noem maar op. Kinderen zijn hier heilig. Die gaan ook echt niet slapen als het donker is, dan begin het pas.
En natuurlijk groente en fruit. Kersen, druiven, abrikozen, cactusvruchten, vijgen, bananen, watermeloenen, gele meloenen, pruimen, peren, appels en wat er nog meer ligt. Voor weinig in elk geval. Een kilo kersen voor 5 Lira, 0,80 cent. Druiven dito prijs. Gewone lekkere druiven waar we in Nederland onze neus voor ophalen. Een reuzezak vol voor ene paar centen. Met pitjes natuurlijk.
Kleding, benzine, onroerend goed, voedsel, behalve vlees en vele andere zaken zijn hier beduidend goedkoper dan bij ons. Witgoed daarentegen is belachelijk duur. Een eenvoudig tosti-ijzer wat je bij de Action scoort voor een tientje of zo, kost hier dertig euro. Stofzuigers, wasmachines, waterkokers en dergelijke zijn hier echt duur. Ook voor PC’s en de bekende Apple en Samsung-producten betaal je hier de hoofdprijs.
En nu ga ik het water maar weer eens in. Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten