De reis van Ankara naar Balaban is een andere. Geen snelweg, maar een redelijke vierbaansweg. Wel met gaten en kuilen. We reden naar het oosten dus. Balaban is een dorp bij de plaats Darende. Op een uur afstand van Malatya, een grotere stad in de buurt. Fatma's vader komt hier vandaan en wezijn daar als gezin nog nooit geweest. Het is een ander klimaat. Landklimaat of steppeklimaat. In ieder geval heet, heet, heet. En droog. En stoffig. Ik heb een zwarte auto, dat is niet meer te zien... Toch weer 450 kilometer te gaan...
Fatma had voortdurend contact met haar neef die op afstand aanwijzingen gaf hoe de Tom tom in te stellen. En dat was niet overbodig, want Tom kent wel tien Balabans. De weg werd steeds slechter. Geen strepen meer en voortdurend een laag steenslag. Met slechts een koplamp viel het niet mee zodat ik veelvuldig met groot licht reed tot irritatie van de tegenliggers natuurlijk. Gelukkig arriveerden we rond negen uur op de goede plek. En werden we verwelkomd door de familie.
Het huis heeft een grote abrikozenboomgaard en dat is ook het hoofdmiddel van bestaan in Balaban. Het huis wordt in de zomer bewoond door de familie en in de winter woont er een nicht met haar man. Je kunt zien dat het oud is. Op het terrein dus veel vruchtbomen, abrikozen natuurlijk, maar ook noten, appels en verder voor mij onbekend fruit. In het donker was er niet zoveel van te zien.Dat kwam pas de volgende dag. Nu dronken we thee onder een uitbouw. Op een paar bij elkaar gezette oude banken. Kratten met houten platen erop en een grote lamp erboven. Daarna warm eten. We zijn hier met ogeveer 20 mensen. De helft werkt in de abrikozenoogst. Dat duurt een paar weken. In die tijd is het bivakkeren en half kamperen. En niemand doet moeilijk. Grote pan rijst. Grote pan prut met aubergine, tomaten en wat verder voorhanden is. Heerlijk vers brood en thee. Heel veel thee. En natuurlijk watermeloen. En niet te vergeten abrikozen. Die kun je de hele dag eten en je moet oppassen dat je er niet te veel van eet. De reden moge duidelijk zijn.
Moe van de reis en erg benieuwd naar wat de volgende dag voor ons in petto zou hebben vielen we in slaap. We slapen bij elkaar in een goed uitgerust appartement op de bovenverdieping van het huis. Keurig sanitair en lekkere slaapbanken. En wie wil kan buiten slapen op het balkon. Het is hier 's nachts nog wel een graadje of 25...
Morgen verder. We gaan zo eten. Barbecue. Ik laat me verrassen. Het zal vast heerlijk zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten