Dag 3 -Istanbul

 Om twee uur mochten we inchecken in ons via booking.com geboekte vier-sterren hotel. De mooiste en oudste wijk van Istanbul is Fatih. Hier staan de wereldberoemde  bezienswaardigheden. De Hagia Sopia, de Sultan Ahmet Moskee, die je bijna overal bovenuit ziet torenen met zijn zes minaretten, het Topkapi paleis en natuurlijk de Galatabrug en de ontelbare winkeltjes en restaurantjes.

In dit oude centrum boeken we altijd een hotel. je loopt dan zo overal naar toe of  neemt de tram als je wat verder weg wilt.

Het hotel is prima. De kamers wat aan de krappe kant, maar met gedienstig personeel, schoon sanitair, airco, TV etc etc. De auto konden we kwijt op een zogenaamd Otopark om de hoek. Voor veertig euro. Dat stond er dus niet bij op de site van Booking.com... Nou ja je moet wat.

Natuurlijk meteen de stad in. Sfeer proeven en natuurlijk op jacht naar koopjes. En eten uiteraard. 

Nou dat eten viel tegen. We streken neer op een mooi terras bij de overdekte bazaar. In Turkije word je nog net niet naar binnen getrokken door het horecapersoneel. Op je gemak een leuke tent uitzoeken lukt bijna niet. Meteen krijg je de menukaart onder je neus. Grote kleurenfoto's laten zien wat je kunt eten. Voordat we afreisden was ik benieuwd naar de prijzen in Turkije. Meestal is het voor ons voordelig om naar landen te gaan met een hoge inflatie. En Turkije heeft een torenhoge inflatie. Een TL is 3 hele eurocenten waard. Dus het lijkt alsof alles goedkoop is. En tot op zekere hoogte klopt dat ook. Een typisch Turks broodje, een simit,  bij een kraampje kost 7,50 lira. 0,25 euro. Een flesje water 16 cent, en die koop je veel. Je hebt er altijd wel een in je zak. Een maiskolf, waar de kids gek op zijn 0,66 cent

Een broodje Adana Kebab, met sla en toebehoren kost in een eettent 6 euro. Met z'n vieren een broodje kebab, en allemaal een cola is dus zo een euro of 30. Niet echt heel veel, maar als je het een paar keer per dag doet loopt het wel op. Aan de straat een broodje Kofte met een bekertje Ayran, Turkse drinkyoghurt, 3,80 euro.

Op het eerste terras was de friet lauw en baggervet en het vlees leek op vlees, maar smaakte naar vet en iets anders. De textuur was vlees, maar ik weet het niet. Met flink ketchup ging het wel. Je werd er echter niet echt blij van. Dan is 30 euro wel 30 euro teveel en doet het zeer.

Als je geld gaat pinnen moet je bij elk bedrag dat je uit de muur trekt 8% commissie betalen. Dat is ook iets wat je niet leuk vindt. Dus 100 euro aan Lira's kost je dan 108 euro. En dat is bij iedere pinautomaat hetzelfde. En er zijn veel pinautomaten. Soms wel tien naast elkaar. Het voordeligst is het om euro's mee te nemen en die ter plekke in te wisselen. Maar ja, wie doet dat nog tegenwoordig. 

Na dit etensmaal rondlopen en genieten van Istanbul in de avond. De kleurenpracht van de uitgelichte  grote Sultan Ahmesmoskee en de Hagia Sophia trekt duizenden bezoekers. Iedereen flaneert rond en je ziet een enorme diversiteit aan mensen. Chinezen en Japanners, heel veel Arabieren en natuurlijk de onvermijdelijke Duitsers en Nederlanders met hun verkeerde broeken en sokken en sandalen. 

 Nog even plannen maken voor de volgende dag en toen heerlijk slapen. 

 - Wordt vervolgd ---

Simit