Dat bevalt me best wel, maar als je aan alles meedoet ben je na vier weken 100 kilo.
We beginnen de dag met ontbijt. Er wordt vers brood gehaald en het gas begint te suizen op het fornuis ten teken dat de thee wordt gezet. De thee wordt gemaakt van verse thee. Het water wordt gekookt in een dubbele theepot. In het onderste gedeelte het kokende water, in het kleinere gedeelte er bovenop de theebladeren met ook kokend water zodat daar een zeer sterk geconcentreerde thee ontstaat. In de bekende tulpglaasjes gaat dan een deel sterke thee aangelengd met meer of minder water al naar gelang hoe sterk je de thee wilt drinken.
Een beetje ontbijt bevat altijd een schaal salade. Komkommers, tomaten, olijven en wat er maar op voorraad is. De dressing is citroen en zout. Of 'sumak' dat zijn zuurkruiden. We nemen elke keer een zak mee naar Nederland.
Verder een schaaltje met kaas. Van die witte kaas uit een blik of vers. Een soort Feta-kaas. Een schaaltje olijven. Een schaaltje jam. Nu onvermijdelijk abrikozenjam natuurlijk, maar als er ander fruit is dan wordt ook daar vaak jam van gemaakt. Geen confiture zoals wij dat kennen uit de potten, maar het fruit drijft in een soort gezoet water. Verder zie je vaak een schaaltje honing. Zo van de raat. Dus met stukjes.
Vanmorgen kregen we ook roerei. Met gebakken aardappels. En soms een schaal frietjes. Vers gesneden en in zonnebloemolie gebakken.
Concessies aan de Westerse cultuur: pakjes vleeswaren door mij aangeschaft met mosterd. En voor de kinderen natuurlijk hagelslag en de onvermijdelijke Nutella.
Het brood wordt op tafel gelegd en je breekt er een stuk af. Met mes en vork eten is hier geen usance. Je veegt je bord uit met brood en als je een stukje brood over hebt dan doop je dit in het schaaltje jam.
Bij dit alles drink je twee of drie tulpjes thee. Ikzelf neem altijd eerst een kop koffie. Speciaal meegenomen uit Nederland. Nescafe. Dat wel. Apparaten voor koffie zijn hier onbekend. Geen Senseo, Dolce Gusto, Nespresso. Niets van dat al. En.. het went.
Als je zo hebt ontbeten dan heb je een stevige basis om het eerste deel van de dag door te komen. De volgende maaltijd is dan rond een uur of vier. Kan wat eerder of later zijn. Dat is vaak warm eten. Vanmorgen heb ik mijn schoonmoeder bezig gezien met stukjes vlees die onder in een grote aardewerken pot gingen. Daaroverheen ging wat 'salca'. Een puree van tomaten en rode pepers. Vaak zelf gemaakt. En de schaal werd afgevuld met paprika's, tomaten, aubergines en courgettes. Hij zat in ongekookte toestand tot de rand vol. Dit wordt dan op het vuur gezet en gestoofd. En ik weet zeker dat het heerlijk zal smaken. Hierbij eet je weer salade, rijst of bulgur (een soort couscous) en het onvermijdelijke brood. Het voordeel van deze kookwijze is dat je altijd genoeg hebt. Ook al krijg je gasten. De afgetelde worstjes, karbonaatjes of speklapjes zijn hier onbekend.
Natuurlijk is de Turkse keuken zeer omvangrijk. Er is een uitgebreide barbecue-cultuur. Op elk balkon in ons appartementecomplex is een ingebouwde barbecue aangelegd. En vaak zie je 's avonds de rookwolken overal opstijgen. Dit jaar echter niet aangezien het vlees hier eigenlijk onbetaalbaar is. Zelfs voor Westerse begrippen. Een kilo gehakt heb ik hier zien liggen voor tien euro en een stuk vlees van schaap of rund is nog veel duurder. Vlees eten is dus luxe en dat verklaart het ontbreken van de barbecuerookwolken dit jaar. Het enige wat redelijk betaalbaar is dat is 'tavuk'. Kip.
Wat veel gegeten wordt, ook in grote gezelschappen, is dolmar. Uitgeholde paparika's, aubergines en een soort komkommers. Gevuld met rijst en kruiden. Sarma. Dat is diezelfde rijst gewikkeld in de bladeren van de druivenplant. Het wordt gerold en gekookt. Vaak in grote pannen tegelijk zodat je er meerdere dagen van kunt eten. Veel Turkse mensen in Nederland hebben daarom druivenstruiken in de tuin. De bladeren worden gebruikt voor de Sarma. In september geplukt en ingevroren zodat er het hele jaar voorraad is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten