Over mijn neus en de operatie daaraan

Volgens mijn omgeving heb ik een probleem met mijn neus en dan met name de ademhaling door dat orgaan. En dat klopt ook wel als ik eerlijk ben. Daarom via de huisarts naar de KNO-arts. Die peurde met lampjes en enge slangen pijnlijk diep in mijn neus en kon op een scherm zien wat er aan de hand was. En natuurlijk is er dan van alles mis. Mijn neusschot schijnt in een rare S-vorm te staan en dat moet worden rechtgezet.

Operatief. Onder narcose. In het ziekenhuis. Op 9 mei. Aanstaande. Met een nachtje 'slapen' als daar wat van komt. De tijd weet ik nog niet. Wel dat ik bij het ontwaken niet door mijn neus kan ademen omdat deze vol is gestopt met tampons. En dat duurt een paar dagen voordat ze uit zichzelf zijn opgelost. Ik kon ook kiezen voor niet-oplosbare tampons, maar die moeten er na twee dagen uit en dat schijnt erg pijnlijk te zijn. Ik kies dus voor comfort. Al zal dat woord wel een eufemisme zijn in die omstandigheden.

Vanmorgen even een bezoek aan de arts die de operatie gaat doen. Aardige vent. Zoog meteen even mijn oren uit, want ik heb bij het opstaan soms een rare piep. Ik zal niet omschrijven wat er dan uit komt. De arts sprak van honingkleur...

En nu moet ik dus nog een weekje wachten voordat het 9 mei is. Het kan me niet lang genoeg duren.

Het MST houdt van lopende banden zoals op de foto is te zien. Als ze operaties maar niet als zodanig beschouwen.