Sinds kort zijn we in het bezit van onze nieuwe vierwieler. We hopen dat we er een paar jaar probleemloos in kunnen rijden. Het is een mooie auto. Een zwarte BMW. Wel weer toegerust op het gezin, dus een stationcar, en ook weer een turbo-diesel. Rijk uitgerust, maar wel beschaafd.
Als klein jongetje en later als puber heb ik altijd een zwak gehad voor het Duitse merk. Helaas is het een dure aanschaf. Vroeger al en nu nog steeds. Jammer is dat je er veel ziet rijden die volledig uitgebouwd, opgevoerd en anderszins toegetakeld worden. Nog bredere banden, nog grotere sportvelgen, nog dikkere uitlaatpijpen en zodoende is het oppassen geblazen als je een BMW als occassion koopt. Gelukkig vonden we een beschaafde. Wel zwart, wel veel opties, maar geen after-market toevoegingen. En dus vind ik hem mooi. En hij rijdt heerlijk. Ik denk dat ik de komende winter wel moet wennen aan de achterwielaandrijving, maar dat zien we dan wel weer. Voorlopig moet de zomer nog komen. Er zit uiteraard een trekhaak onder en uiteraard heeft hij voldoende vermogen om de caravan te trekken. Maar dat wordt volgend jaar, want dit jaar gaan we op vakantie naar Turkije. Met de auto dus. En zonder caravan, want dat is een onderneming die misschien wel kan, maar dan moet je er een week of acht de tijd voor nemen. En misschien doen we dat ook nog wel een keer. Later.
Van de reis naar Turkije zal ik op dit blog uitgebreid verslag doen. En zo is dit het laatste blog in de categorie 'mobiel'. Voor mij heel leuk om te schrijven, want het is een deel van je eigen verleden. Voor nu is het echter klaar. En gaan we weer bloggen over andere dingen die nu even zijn blijven liggen.
Mijn weblog over het leven nu zonder Sjoerd (Quil) die op 24 februari 2010 overleed aan de gevolgen van leukemie (AML). Over leven zonder Sjoerd, maar met alle herinneringen aan hem, met mijn gezin, met mijn werk, met mijn familie en met mijn vrienden. Over leven met dagelijkse- en minder dagelijkse dingen. Over leven met humor, boeken, televisie, actualiteit en andere zaken die de moeite waard zijn.
maandag 1 mei 2017
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Rijen…
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
-
We schrijven 1977. Ik weet het: dat is inmiddels 41 jaar geleden. En ik was toen 14 jaar oud. En had een vriendinnetje. En niet zoveel...
-
Er is nu ook legotape. Een rol plaktape met lego-nopjes zodat je ook verticaal kunt werken. Iets in mij zegt dat dit op scholen wel eens een...
-
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten