Mobiel 13

Na jarenlang in een standaard gezinsauto te hebben gereden wilde ik wel weer eens iets anders. De Mazda moest weg en er moest een echte caravantrekker komen die zonder moeite door de bergen in Frankrijk zou gaan. Inclusief belading en zonder al te veel terugschakelen en met voldoende vermogen om ook op een steile helling vanuit stilstand weg te kunnen komen. Dus iets met een turbo en diesel en veeel pk's. En dat vond ik in de vorm van een Saab. Een niet meer nieuw te krijgen merk uit Zweden. En daarom als occasion redelijk aantrekkelijk geprijsd.

Ik vond er een in Nijverdal. Een 9-3 turbo-diesel met 150 pk's. Stationcar uiteraard. En in de meest luxe uitvoering. Dus met achteruitrij-sensoren, stoelverwarming, leren bekleding etc etc. Uiteraard met een trekhaak. Een afneembare deze keer. De prijs was redelijk en de deal was rond. Toen ik hem ophaalde heb ik op de snelweg even de registers opengetrokken en genoten van het turbo-geweld.

De auto was fijn, maar oh wat duur als je er iets mee had. Na een tijdje was er gedoe met het roetfilter. Een euvel van veel diesels die onvoldoende op de snelweg rijden waardoor het roetfilter niet kan regenereren. Een kostbare schoonmaakoperatie volgt dan. Het kostte me 700 euro... Verder heb ik er weinig kosten aan gehad behalve een keer een lekkage aan de onderkant waar onze huisgaragist ook een paar honderd euro voor vroeg. Een gebarsten achterlichtunit zou 300 euro moeten kosten. Want de handel in gebruikte Saab-onderdelen bleek een gouden te zijn.

Als caravantrekker was hij fenomenaal. De auto maakte de verwachtingen volledig waar. Naar Frankrijk rijden was een waar genoegen. Zonder problemen kruisen met 100 km per uur in de vijfde versnelling. Even schakelen en ook de hellingen waren geen probleem.

Op wintersportvakantie naar Tsjechie afgelopen februari liet hij ons echter twee keer in de steek. De eerste keer vanwege een niet meer sluitende achterklep. Een lokale Skoda-garage uit de tijd van voor het ijzeren gordijn bracht gelukkig uitkomst. Voor omgerekend tien euro werd het slot uit elkaar gehaald, gesmeerd en weer in elkaar gezet.
De tweede keer was het de accu die het begaf. Dat had ik al een beetje aan zien komen voor vertrek, maar ik dacht 'het kan nog wel'. Niet dus. Gelukkig was er de ANWB die na een telefoontje een Tsjechische hulpdienst stuurde en de auto opstartte. Even een half uurtje rijden en het was weer voor elkaar. Tot de dag van vertrek. Toen leek het weer mis te gaan... Gelukkig leverde de accu net voldoende vermogen om de startmotor toch te laten 'pakken'. Een nieuwe accu heb ik niet meer overwogen.

Een lange zomervakantie ligt in het verschiet. We gaan de Turkije-reis uit 2010 herhalen. Met de auto. 3500 Kilometers naar de eindbestemming. In etappes weliswaar. Maar met de Saab durfde ik dat toch niet aan. Ik vrees dat de Turkse autobedrijven hier niet voor geoutilleerd zijn. En dat geeft ook niet. Ik wilde toch al wat anders. Want de Saab reed geweldig, maar ik was bang voor grote kosten als onderdelen vervangen moesten worden. En dus hebben we twee weken geleden afscheid genomen van deze toch wel bijzondere Saab 9-3. Verkocht via het internet.

Saab 9-3