Over de Koning thuis

Deze week bekeek ik het interview met de Koning wat op 26 april al werd uitgezonden. De Koning blijkt echt een aardige man die goed kan vertellen. Interviewer Wilfried de Jong deed het ook goed. Waar ik dan wel nieuwsgierig naar ben is of er 'geknipt' is in zo'n vraaggesprek. Of dat het misschien even wordt stopgezet tussendoor. Reden genoeg gezien de emotionele onderwerpen, vooral toen het over zijn broer ging.

We hebben wel een leuke Koning. Denk ik. Toch vond ik Beatrix de beste. Vorstelijk. Allure. Majestueus in de ware zin van het woord. Een Monarch is geen gewone man of vrouw. De monarchie moet een sprookje zijn. Anders heeft het geen zin. Te gewoon en het verliest haar bestaansrecht. Beatrix begreep dat. En heeft het prestige van het Koningshuis weer op een voetstuk gezet. Inclusief alles wat daarbij hoort. Dus ook de protocollen en de omgangsvormen. Inclusief lakeien, dure paleizen en kostbare restauraties van het Koninklijke jacht en de Gouden koets. En dat was allemaal hard nodig, want Juliana had er met 'zeg maar mevrouw'  een potje van gemaakt.

We zullen zien hoe het verder gaat. Willem is populair, niet in de laatste plaats door zijn betrokkenheid. Van kille afstandelijkheid is geen sprake lijkt het. Maar kijkend naar het bezoek aan Tilburg dan lijkt het  duidelijk dat de Kroonprinses zich reeds warm draait. En ik denk, maar ik kan het mis hebben, dat Amalia voort zal gaan op de weg die haar grootmoeder heeft ingeslagen. Maar we zullen nog even geduld moeten hebben. Nu hebben we Koning Willem. En daar moeten we het maar mee doen. Nog een jaartje of 30 denk ik. En dat zal ook wel lukken. Tegen die tijd ben ik in de tachtig. En dan zal ik het allemaal wel niet zo belangrijk meer vinden.