Een busje viel af. Te groot, te duur en onnodig. Dan maar een MPV dachten we. En het werd een Renault Espace. Een echte zeven-zitter. Multifunctioneel. Want alle stoelen zijn verwijderbaar. Zodat je ook een vijf- of zes persoonsauto kon creeren. Al naar gelang de behoefte met meer of minder bagageruimte. En zo gezegd zo gedaan. We vonden er eentje in Apeldoorn. Een groene. Met niet zo veel kilometers op de klok, want een nieuwe auto in dit segment was voor ons onbetaalbaar. Hij kostte 9000 euro.
Renault Espace. Tweede generatie. Een auto die in concept best revolutionair was. Want de auto was van plastic. Aan de buitenkant tenminste. En de onderkant was van gegalvaniseerd staal zodat het spook van de roest werd uitgebannen. Een motor van 2.0 liter en de nodige PK's maakten het ook nog een heerlijke auto om in te reizen.
De Renault heeft bijna vijf jaar dienst gedaan. En viel toen ook bijna uit elkaar. Want ik heb het ding uitgewoond. Vaak gebruikt bij verhuizingen, zo gaat dat als je iets dergelijks hebt, en behalve soms nieuwe olie deed ik er eigenlijk niks aan. Want ik vond hem eigenlijk niet mooi. De kleur was fout en er ontstond een plotselinge schade die te duur was om te laten repareren. In 2006 was het genoeg geweest. We hadden inmiddels een caravan en in de eerste vakantie met caravan naar Frankrijk knapte er een koelslang en stroomde de koelvloeistof over de grond. De ADAC repareerde het zo goed en kwaad als het ging, maar een ritje in de bergen werd afgebroken omdat er weer van alles pruttelde en siste.
Tijd voor wat anders. Deze Espace ruilde ik in en kreeg er nog 2000 euro voor terug. Hetgeen veel te veel was, want ik geloof dat het ding niet meer geschikt was om op te lappen. Misschien rijdt hij nog ergens in Afrika of Oost-Europa.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten