Mijn vader...

... zou vandaag 88 jaar oud zijn geworden.Hij heeft het niet mogen beleven. De verjaardag van pa luidde vaak het seizoen in van de verjaardagen in de familie. Als je hem vroeg of hij nog wensen had dan zei hij steevast:" Doe maar een boekenbon". Want boeken verzamelen was zijn grote passie. Ze staan allemaal nog keurig in het gelid in het appartement van mijn moeder. Af en toe neus ik erin en af en toe neem ik wat mee naar huis.

De laatste jaren was hij vaak de weg kwijt in zijn boekenkast. Alzheimer eiste zijn tol. We hebben hem toen geholpen door alle boeken in de zeven kasten op alfabet te groeperen. Maar het hielp maar ten dele. Lezen ging eigenlijk niet meer. Hij hield zich nog wel groot, maar ik heb hem wel eens betrapt met een boek ondersteboven op zijn schoot. De kwaliteit van leven neemt dan wel af voor iemand een groot deel van zijn vrije tijd in het leven lezend heeft doorgebracht:

• In de auto ergens naar toe nam hij altijd een boekentas mee. Een enkel boek lezen deed hij eigenlijk nooit. Vaak had hij er een stuk of wat 'onderhanden'. Meestal fungeerden snippers papier als bladwijzer. Of een luciferhoutje, of zelfs een paperclip. Veel boeken in zijn kast zijn nog voorzien van dergelijke bladwijzers. En zo kun je precies zien of hij de boeken uit heeft gelezen of niet.
• Op familiebijeenkomsten trok hij zich vaak terug in een hoekje met een boekje. Vooral als de gastheer beschikte over een boekenkast waarin altijd wel iets van zijn gading te vinden was.
• Ik heb hem betrapt bij het afzwemmen van zijn kleinkinderen. Op de tribune zitten was prima, maar al na een paar minuten kwam er uit zijn binnenzak een boekje tevoorschijn.
• Op vakanties vroeger als wij zwommen en plezier hadden zat hij voor zijn tent in een tuinstoel te lezen.
• Bij het zwembad tijdens dezelfde vakanties. Lezend op een badlaken.
• En als hij ergens op een feestje was en lezen 'echt niet kon pap' dan zocht hij een slachtoffer waarvan hij wist dat die in meer of mindere mate belezen was en ging daar het gesprek mee aan. Onderwerp van gesprek: "Boeken"...

Ik kan nog even doorgaan. Vooral na zijn pensioen in 1991 groeide zijn boekenverzameling gestaag. En goede herinneringen bewaar ik aan de bezoeken aan de Deventer boekenmarkt. Elk jaar in augustus. Kilometers en kilometers boekenkraampjes. We gingen er vaak samen met de trein naar toe. We spraken daar af om ieder onze weg te gaan en op een bepaalde tijd bij een bepaald terras af te spreken. En dat ging altijd goed. Ook in de tijd van de mobiele telefoon deden we het zo. Want het bedienen van zo'n apparaat  heeft hij nooit onder de knie kunnen krijgen. Hoe graag hij het ook wilde.

Pa. Ik hoop dat er op de plek waar je nu bent genoeg te lezen zal zijn. Ter herinnering een foto van het laatste bezoek aan de boekenmarkt waar we samen naar toe gingen. Even bijkomen op een terrasje.