Vanmorgen om vier uur zijn we vertrokken. Dat betekent dat je om drie uur uit de veren moet. Want laatste dingetjes en douchen. En stekkers en sleutels en ramen en deuren. En het lukte ook nog. Even voor vier uur reden we weg. Donker en regen. Op naar betere klimaten.
En dat duurde nog wel even. Onderweg was het zeker tot Passau miezerig en grijs. En toen was het al rond de klok van twaalf. Om de twee uurtjes even stoppen natuurlijk om voor de inwendige mens te zorgen en diezelfde inwendige mens de gelegenheid te geven datgene te lozen wat het niet meer nodig heeft.
Alles liep zeer voorspoedig. Een klein oponthoud bij Nurnburg en verder reed het mooi door.
En zo arriveerden we al om half acht bij het geboekte hotelletje onderin Hongarije. Bij Szeged. Vlak voor de grens met Servië. Een redelijke familiekamer met een douche waarvan het water een beetje naar zwavel ruikt. Maar wat geeft het. Als je maar kunt douchen. Bij 32 graden. En de kamer heeft nog airco ook. En er is een terras buiten waar ik nu verkwikt en verfrist dit blogje typ. Want er is zelfs WiFi... Wat wil een mens nog meer. Nou... Slapen eigenlijk. En dat ga ik zo doen. Want morgen om zes uur opstaan, dan ontbijten en dan op naar de volgende 1000 kilometer. Door Servië met Beograd en door Bulgarije met Sofia. En dan de grens over naar Edirne, en dat is al Turkije. De grens waar je nogal wat moet regelen. Auto aangeven, visums regelen etc etc.
Maar dat is allemaal morgen. Vandaag hebben we bijna 1500 kilometer afgetikt. En geloof me beste critici: ik geniet er van.
Mijn weblog over het leven nu zonder Sjoerd (Quil) die op 24 februari 2010 overleed aan de gevolgen van leukemie (AML). Over leven zonder Sjoerd, maar met alle herinneringen aan hem, met mijn gezin, met mijn werk, met mijn familie en met mijn vrienden. Over leven met dagelijkse- en minder dagelijkse dingen. Over leven met humor, boeken, televisie, actualiteit en andere zaken die de moeite waard zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Rijen…
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
-
We schrijven 1977. Ik weet het: dat is inmiddels 41 jaar geleden. En ik was toen 14 jaar oud. En had een vriendinnetje. En niet zoveel...
-
Er is nu ook legotape. Een rol plaktape met lego-nopjes zodat je ook verticaal kunt werken. Iets in mij zegt dat dit op scholen wel eens een...
-
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenMooi hè, BMW rijden.😊 Blijf genieten met je gezinnetje. Voor je het weet ben je alweer terug😎
BeantwoordenVerwijderen