In die tijd was het erg slecht gesteld met de werkgelegenheid in het onderwijs. Zelfs zo erg dat er een generatie onderwijzers verloren dreigde te gaan. We hadden het gevoel opgeleid te worden voor een werkloos bestaan.
Het waren de jaren van minister Deetman. Hij bezuinigde veel, maar deed uiteindelijk ook nog wat goeds. Namelijk het scheppen van zogenaamde WPO-banen. Toegevoegde formatie op een school voor maximaal 32 uur. Een als je zo'n baantje in de wacht had gesleept dan was je als eerste aan de beurt als er ergens een reguliere formatieplaats ontstond.
Zo'n baan kreeg ik. Aangevuld met een reguliere aanstelling voor 8 uur zodat ik opeens een volledige baan had met een eigen klas. En dat was natuurlijk wel heel geweldig. Ook voor de portemonnee. Maar liefst 2000 hele harde guldens kreeg ik elke maand.
Daar kon je wat mee en zo ging ik al snel op stap langs de Enschedese autodealers. Ik had ook nog een kleine spaarcent en mijn oog viel op een prachtig mooie gifgroene Volkswagen Golf. Bouwjaar 1977. 1600 cc motor en ook nog een redelijk luxe LS uitvoering. En die moest het worden. En die werd het ook. Hij kostte 3500 gulden.
Een heerlijk wagentje. Sportief, snel en ik vond hem oogverblindend mooi. Met de ogen van nu was het natuurlijk een kale bak. Vier versnellingen, geen hoofdsteunen, geen airco, eigenlijk niks behalve het hoogst noodzakelijke. Zo was dat in die tijd. Japanners waren beneden onze maat, maar die waren wel luxer.
Ik heb bijna vier jaar gestuurd in dit karretje. Nooit veel kosten aan gehad. En toen ruilde ik hem in en kreeg er nog 1000 gulden voor.
Dat was nog eens mooi rijden. Op de foto de nagedachtenis aan auto nummer 1.
 |
| Natuurlijk kleurtje toch? |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten