Mobiel 1

Het zat er al een tijdje aan te komen. Ik denk niet dat ik er veel lezers mee krijg, maar voor mijzelf vind ik het vooral leuk om op te schrijven. Over mijn auto's en autorijden.

In 1981 werd ik 18 jaar. In deze tijd is het op die leeftijd heel gewoon dat je rijles gaat nemen. Ik heb even nagezocht wat dat in deze tijd kost, maar dat valt niet mee. Op internet schermen de verschillende rijscholen hier met kant en klare pakketten. Toch even doorzoeken en dan kom je op een uurprijs van ongeveer 45 euro. Dat kan een paar euro schelen bij deze of gene, maar toch een heel bedrag. Want je hebt natuurlijk nogal wat lessen nodig.

Toen ik 18 werd was dat voor mij niet weggelegd. Ik moest nog een paar jaar wachten, maar toen mijn eindexamen van de PA in zicht kwam zei mijn moeder:" Doe dan maar". Toen was ik 21 jaar.

En de kosten waren toen 20 gulden (!) per uur. In euro's een tientje of daaromtrent. Dat waren nog eens prijzen. Autorijschool Rozeboom was de uitverkoren rijschool. De eigenaar was een aardige man uit onze eigen zuil. Gerrit heet hij. Gerrit Rozeboom. Ik weet niet of hij nog leeft. Zijn dochter woont geloof ik ergens bij mij in de straat. Gerrit haalde je op in zijn rode Opel Ascona en dan verhuisde de leerling die gereden had naar de achterbank en jij mocht rijden. Leerling naar huis brengen en dan verder rijden. Het liefst kris-kras door de stad. Stoplichten, kruisingen, kleine straatjes en gevaarlijke punten in de stad. Gerrit zat ontspannen naast je en praatte over van alles en nog wat. Ondertussen rookte hij een pijp. Dat kon toen nog gewoon. Open dakje open en niemand die er wat van zei. Ik ruik het nog. Coopvaert heette de pijptabak en Gerrit was altijd in de weer met ragers en mesjes alvorens de pijp vlam vatte.

Als je in de buurt van de van Deinselaan kwam dan wist je het al: bijzondere verrichtingen. Keren op de weg. Dat kon en kan ik wel. Hellingproef: eitje. Maar bochtje achteruit parallel langs een stoeprand vond ik altijd een crime. Ik heb er ook nooit het nut van ingezien. Wel van het fileparkeren. Dat leerden we met ingenieus op de achterruit aangebrachte stickertjes. Achteruit tot het ene stickertje, dan indraaien en dan kwam alles goed. Wielen laten staan dan kon je er ook zo weer uit.

Als Gerrit moest poepen, plassen of zin had aan koffie dan moest je langs de Elferinksweg. Daar woonde hij en had er een theorielokaaltje. En een papagaai. Hij kondigde dan zijn komst aan bij zijn vrouw via een 27MC bakkie en dan had ze de koffie al ingeschonken als je voor reed. . Ik geloof dat wij ook wel eens koffie kregen, maar dat ben ik vergeten. Het ging wel van je les af natuurlijk, maar we waren niet zo assertief dat we daar wat van zeiden. En eigenlijk hoefde dat ook niet.

Theorieles gaf Gerrit zelf in een klaslokaaltje bij zijn huis. Heel gezellig. Met een man/vrouw of tien en dan maar vragen oefenen. Volgens het toen nieuwe Ja/Nee systeem. "Heeft de fietser voorrang?"
Het examen was bij het CBR in Hengelo en we werden er door Gerrit zelf heen gereden. Van de 70 vragen mocht je er zeven missen of zo. Ik slaagde.

Ik denk dat ik verder ook een snelle leerling was. Want al na 15 lessen mocht ik praktijkexamen doen. En ik slaagde meteen. Wel stopte ik bijna voor een groen stoplicht en ik schijn ternauwernood een spiegel van een passerende bestelbus te hebben geraakt. Maar eind goed al goed.

Autorijschool Rozenboom. Elferinksweg Enschede. Na 32 jaar een beetje verlaat eerbetoon. Een typische eenmanszaak. En als hij nog bestond dan deed ik mijn kinderen zonder enige twijfel op deze rijschool. Maar helaas. Nu zal ik moeten kiezen voor een kant en klaar pakket van een paar duizend euro. Ik ga maar vast sparen.