maandag 17 april 2017

Eerste Paasdag 2017

Het was een Paasdag zoals paasdagen in mijn beleving eigenlijk altijd zijn. Soms een waterig zonnetje wat je hoopvol naar buiten doet kijken, soms een vuile windvlaag, veelal hele mooie Nederlandse wolkenluchten en van tijd tot tijd kille regenbuien. Het schijnt dat het met Pasen wel eens mooi weer is geweest, maar mijn geheugen zal me wel in de steek laten. Foto's van de afgelopen jaren tonen ons in winterjassen en soms zelfs met sjaals.

Bij restaurant Florilympha in De Lutte was het wel goed toeven. We besloten om de jaarlijkse familie-paasbrunch maar eens buiten de deur te houden. Minder gedoe en meer het gevoel van 'er even uit'.
Goed verzorgd. Mooie entourage. Lekker eten. En heerlijk om eens van een afstandje te beschouwen hoe onze medemensen zich gedragen bij een warm en koud brunchbuffet. Gelukkig was mijn humeur uitstekend, dus dan ben je wat vergevensgezinder...

Sjoerd vond dit soort familietreffens ook altijd wel leuk. Maar hij was wel een dure: hij at meestal een bruine boterham met 'niks'. Peuterde uit het midden het zachte brood weg en liet de korsten liggen. Heel misschien een croissant, maar echte eetbeleving had hij niet zo veel.
Mert doet dat  iets anders. Hij laadt wel zijn bord vol en eet tot hij genoeg heeft. Hij kan nog niet doseren. Wat bij een buffet wel handig is. Anders zit je zo vol en wordt het een lange zit. En dat werd het voor hem ook. De beide dochters zijn naast het culinaire toch ook vooral bezig met uiterlijkheden wat betreft haren en kleding. Dus ze zagen er ook echt op hun 'paasbest' uit.

Weer een familiegebeuren waarin Sjoerd toch altijd even meekijkt in mijn gedachten. Dit jaar voor het eerste vergezeld door mijn vader. Maar misschien hebben ze het daarboven ook wel gezellig gehad. Je weet maar nooit.

De Lutte 2017

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Rijen…

 … Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...