Dat was het dan. De kerstvakantie. Op 20 december 2013 om half vier begon hij. En op dat moment duurde hij ook het langst. Nu is het zondagmiddag 5 januari 2014. En het einde is echt in zicht. Als je glas halfleeg is dan zeg je dat hij afgelopen vrijdagmiddag is is opgehouden te bestaan. De kerstvakantie. Die mooie break. Halverwege het schooljaar. Van geen wekker hoeven te zetten. Van lekker nog niet naar bed gaan, want morgen toch uitslapen. Van lang in de pyjama blijven zitten. Van lang de tijd nemen voor de krant. En nog maar een kopje koffie voor ik ga douchen.
Maar nu niet meer. Ik heb net in mijn agenda gekeken om eens te zien wat er morgen op het programma staat. Nieuwjaarsreceptie. Om vier uur. Ook leuk.
En de volgende vakantie begint op 22 februari. Dat heet krokusvakantie. En dat is al over zeven weken. Dat is af te zien toch? Of er dan al krokussen zijn zal de tijd leren.
Mijn weblog over het leven nu zonder Sjoerd (Quil) die op 24 februari 2010 overleed aan de gevolgen van leukemie (AML). Over leven zonder Sjoerd, maar met alle herinneringen aan hem, met mijn gezin, met mijn werk, met mijn familie en met mijn vrienden. Over leven met dagelijkse- en minder dagelijkse dingen. Over leven met humor, boeken, televisie, actualiteit en andere zaken die de moeite waard zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Rijen…
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
-
We schrijven 1977. Ik weet het: dat is inmiddels 41 jaar geleden. En ik was toen 14 jaar oud. En had een vriendinnetje. En niet zoveel...
-
Er is nu ook legotape. Een rol plaktape met lego-nopjes zodat je ook verticaal kunt werken. Iets in mij zegt dat dit op scholen wel eens een...
-
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten