Zo. De kersttoestanden weer achter de rug. En het is me niet meegevallen dit jaar. De stemming wilde er niet echt inkomen bij mij. En waar dat aan ligt... ik weet het niet. Een combinatie van factoren. Stress, gemis, teveel achter elkaar. Drukke week op school en zo door het kerstfeest in.
Ik ben blij dat we het hebben gehad en nu liggen er een paar vrije dagen in het verschiet. Alhoewel vrij... Vandaag de auto naar de garage brengen voor een beurt en winterbanden. Vanavond een verjaardag. Morgen maar eens even op stap voor een paar aanschafdingetjes en donderdag wordt Mert zes jaar. En zaterdag het oude en zondag het nieuwe. Met oliebollen en en nog het een en ander op het programma.
Voor je het weet is er een week om van zo'n vakantie. Een week met veel mensen, veel visites en dat vind ik allemaal heel fijn en gezellig, maar er is ook nog een woonkamer die me dreigend aankijkt van :" Zet me opnieuw in de muurverf..." En dat moet dan volgende week.
Wat in ieder geval lekker voelt is het niet aanwezig zijn van wekkergepiep om kwart voor zeven. Alleen dat maakt vakantie al tot een waar genoegen. En er ligt nog een pak kranten met lezenswaardige artikelen. En ... ach. Laten we niet klagen. Kindertjes in Afrika zouden blij zijn met zoveel bezigheden. En een volle maag. Want die hebben we natuurlijk wel met al die feestelijkheden.
Voor nu ga ik maar eens even toilet maken en dan de gourmetstellen in de dozen doen en wegzetten. En de tuintafel weer naar buiten. En het restant afwas in de kasten zetten. En ...
We zien het wel.
Mijn weblog over het leven nu zonder Sjoerd (Quil) die op 24 februari 2010 overleed aan de gevolgen van leukemie (AML). Over leven zonder Sjoerd, maar met alle herinneringen aan hem, met mijn gezin, met mijn werk, met mijn familie en met mijn vrienden. Over leven met dagelijkse- en minder dagelijkse dingen. Over leven met humor, boeken, televisie, actualiteit en andere zaken die de moeite waard zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Rijen…
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
-
We schrijven 1977. Ik weet het: dat is inmiddels 41 jaar geleden. En ik was toen 14 jaar oud. En had een vriendinnetje. En niet zoveel...
-
Er is nu ook legotape. Een rol plaktape met lego-nopjes zodat je ook verticaal kunt werken. Iets in mij zegt dat dit op scholen wel eens een...
-
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
Je moet de wekker juist wel om kwart over zeven laten aflopen. Dan lach je hem eens toe en zet hem uit daarna draai je je nog eens om en slaapt verder dat is pas echt genieten. Trouwens al vast gefeliciteerd met Mert
BeantwoordenVerwijderen