Afgelopen maandag, dinsdag en woensdag zijn we met mijn zus en zwager en met mijn beide ouders een paar dagen op stap geweest. In kleine setting, dus zonder kinderen. Mijn vader heeft Alzheimer en hij en mijn moeder wilden graag nog eens op stap met de kinderen.
Aanvankelijk zouden we naar Leiden gaan, maar dit werd ter elfder ure gewijzigd in Friesland. De provincie waar de roots van mijn vader liggen. In 1929 geboren, in 1947 vertrokken naar Amsterdam. We boekten een herfstarrangement bij Van der Valk in Sneek en vertrokken afgelopen maandag rond de klok van elf. Onderweg dronken we koffie in een desolaat wegrestaurant in Zalk, ja van Klazien, en om twee uur checkten we in. Drie mooie hotelkamers voorzien van alle luxe. Het arrangement was inclusief diner en ontbijt.
Na installatie en het uitleggen van alle knoppen en cardsleutels aan mijn ouders vertrokken we voor een bezoekje aan Sneek. Aangezien beide oudjes wat minder goed ter been zijn geworden had zwager C. gezorgd voor twee rolstoelen en dat voldeed uitstekend. Sneek is een alleraardigst stadje en een van de Friese elf steden. Mijn vader ging als jongetje met zijn moeder wel eens naar Sneek om kleren te kopen bij C&A (toen al) en hij wist dit nog precies te vinden. De nabijgelegen boekwinkel waar hij dan aansluitend een boek mocht uitzoeken kon hij echter niet meer vinden. Wellicht verdwenen.
 |
| Sneek |
Het avondeten was prima en na een goede nacht vertrokken we dinsdag naar het Jopie Huisman Museum in Workum. Leuk. Maar ik was er al eens eerder geweest en toen was het Jopie Huisman Museum nog gehuisvest in een oud krakend pandje, en dat paste toch beter bij zijn schilderijen van oude lorren en lompen. Nu was het een rolstoelvriendelijk, subsidiabel expositiegebouw met allerlei aanpalende activiteiten die naar mijn smaak toch wel wat afbreuk deden aan waar Jopie Huisman voor stond.
 |
| Even pauze |
 |
| Mobiele brigade |
Nog even rondwandelen en vervolgens naar Leeuwarden. Daar goot het van de regen en dan is de lol er snel af. Met twee rolstoelen winkeltje in winkeltje uit bleek niet echt een succes, dus dan maar de kroeg in. Mijn vader wilde ijs. Tja. Hij is gek op zoetigheid. Tussen de buien door naar de scheve toren van Oldenhove en van daaruit wilden we eigenlijk wel naar het hotel om ons in de hotelbar maar te gaan vermaken. Maar toen bedacht mijn vader dat hij naar het Zaailand wilde. Daar had '
Kneppelfreed' plaats gevonden. In 1951 of zo en dat wilde hij perse zien. Dus, ondanks de plensbuien maar weer Leeuwarden in. En uiteindelijk het Zaailand gevonden. En daar staarden we naar het Friese hoofdstedelijke gemeentehuis, het standbeeld van Anne Vondeling en voor het overige naar glimmende zwarte trottoirtegels. Mijn vader was echter bevredigd en maakte geen bezwaar om terug te gaan naar het hotel.
 |
Zaailand. Leeuwarden. Bij het standbeeld
van Anne Vondeling |
De volgende dag eerst naar Bolsward. Ook een mooie Friese stad. Met dezelfde trap, klok, lijst en halsgevels als in de andere Friese plaatsjes. En die je ook ziet in andere plaatsten waar de saneringshamer nog niet heeft toegeslagen. Het is het straatbeeld waar je sinterklaas op zijn paard over het dak ziet rijden in de oude negentiende-eeuwse prenten. En het deed mij weer eens beseffen dat Friesland een gouden tijd heeft gekend die zijn oorsprong al in de veertiende eeuw heeft. Wat dat betreft steekt een stad als Enschede daar wel heel karig bij af. Alles wat hier nog een beetje oorspronkelijk is wordt gesloopt.
Tot slot een bezoek aan Lemmer. Het geboortedorp van mijn vader. Eerst naar het kerkhof waar zijn beide ouders liggen en vervolgens het dorpje in. Even kijken bij zijn geboortehuis en het huis waar hij is opgegroeid. Dit laatste is inmiddels verworden tot een snacktent. Maar toch nog heel herkenbaar. Ook ikzelf heb aan dit dorp veel herinneringen, want we bezochten mijn grootouders natuurlijk met enige regelmaat.
 |
| Vergankelijkheid in beeld |
 |
| Kortestreek 26 Lemmer |
Om zeven uur waren we weer in Enschede. Moe en toch ook voldaan. Want zoals mijn vader in de auto sprak:" Voor mij is dit een groot feest..." En dat is precies wat de bedoeling was...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten