Aftateren

Mijn moeder is opgegroeid in Amsterdam. Geboren in 1936 en toen ze in 1957 met mijn vader trouwde was ze 21 jaar. Vanaf dat moment wonen ze in Enschede. Al bijna 57 jaar. En al die tijd onder de Tukkers. Haar Amsterdamse accent is ze echter nooit helemaal kwijt geraakt. Zo is een oude auto of oude fiets een 'oud barrel' en een schoorsteen blijft een 'kachelepijp'.

Het weer en de seizoenen hebben ook zo hun uitdrukkingen. Als het een tijdje slecht weer is dan is het 'schijt'. En als de maanden april, mei en juni eenmaal voorbij zijn dan staat ze al met een been in de herfst: 'je kunt merken dat de dagen korter worden. Straks gaan we de nachtschuit weer in.'

En natuurlijk. De tuin is dan ook zijn eerste bekoring van het voorjaar kwijt. Eind juli, begin augustus: 'Je ken zien dat alles begint af te tateren...' 

Aan de laatste uitdrukking en het bijbehorende gevoel moest ik denken toen ik zowaar enkele paddestoelen ontdekte hier op de camping. En een kastanjeboom in de buurt hangt al vol met bolsters. Wat Mert deed verzuchten: 'Ohhh, straks weer mooi eikels en kastanjes zoeken.' 

Mijn moeder had het anders verwoordt...Zeker weten.