Deze sentimenten zijn voorbij. Wat mij betreft tenminste. Ik gun de Duitsers hun overwinning. Een paar Duitse meiden van een jaar of dertien zijn hier vanmiddag uren bezig geweest met het maken van een bloemenslingertje in hun haar. Zwart geel en rood. En maar selfies maken. In het toiletgebouw. Ik gun ze het feest. En morgen gratuliere ik mijn Nachbarn hier op de camping. Aardig volk. Ik heb een schroevendraaier van ze geleend en een blikopener. Die waren we vergeten.
Ik zie de afloop van dit toernooi als Zuid-Amerikaanse hysterie tegenover een mooi Europees feestje. Maak het niet groter dan het is. Nederland verloor de halve finale, schudde met het hoofd en ging over tot de orde van de dag. En Duitsland doet wat het moet doen en wint gewoon. Zoals iedereen verwacht heeft. En morgen is het gewoon maandag. 14 Juli. Ook een feestdag. In Frankrijk. Maar die gaat echt ergens over.
Het leven houdt meer in dan een potje voetbal. Veel meer. En dat moet vooral zo blijven.
Desalniettemin: herzlichen Gluckwunsch fur die Mannschaft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten