Vloggen of toch maar bloggen...

Mert is een vlog-liefhebber. De vlogs van Dylan Hagens en Enzo Knol volgt hij op de voet. Ik heb niet zoveel geduld om al die vlogs te volgen, maar snap wel dat het voor de makers een soort verslaving is. Dat geldt ook voor bloggen als je in een soort flow zit. Zelf blog ik al vanaf 2009, dus al acht jaar. Toegegeven, er zitten wel een paar onderbrekingen in.

Enzo Knol vlogt ook over zijn wintersportvakanties. En daar keken we naar. De weken voorafgaand aan onze eigen wintersport in februari. Enzo vlogt vanaf het begin van zo´n vakantie, 's morgens vroeg in de auto met nog 900 kilometer te gaan, tot aan de sanitaire stops en de aankomst op de bestemming. Erg herkenbaar en erg leuk om naar te kijken. Ik wilde bijna zelf ook gaan vloggen, zo aanstekelijk was het, en keek al op internet naar een leuke handzame videocamera.

En dan toch maar niet. Ieder zijn stiel. Ik kan best goed schrijven en heb alleen weer even een zetje nodig. Dat heb ik inmiddels. Vloggen is niet voor mij. Het is me teveel werk. Het filmen is wel leuk, maar elke dag dat editen zou ik niet volhouden. Bloggen is sneller. Kan overal. Ook even snel in de stad of in de auto als het moet. Dankzij de smartphone uiteraard.

Ik hoop dat Mert mijn blogjes even trouw gaat volgen als de vlogjes van Dylan en Enzo...