Op een vrije dag is dat niet geheel zonder risico aangezien er meer mensen zijn die op hetzelfde idee komen. Massa's mensen. Gelukkig viel het mee. Alleen wel heel veel Duitsers. Dat geeft ook niks. Daar vaart onze economie weer wel bij.
Mert en Ebru wisten nog van vorig jaar dat er in het restaurant lekkere kipsate te verkrijgen was. En die belofte maakte dat ze graag meewilden.
Natuurlijk geef je weer een kapitaal uit waar dat niet echt de bedoeling was. Maar een nieuwe campingtafel moest er wel komen. En nieuwe pannen. En Mepal koffiekopjes en Mepal limonadebekers. En dan maar twee zaklantaatrns en een koffertje rotsharingen en een fles toiletvloeistof en twee nekkussentjes voor onderweg en mesjes en een theepot en een houder voor de vuiliszak, want de vorige was vies en stuk en plastic voor onder het grondzeil en een organizer en ...
200 Euro. Maar dan heb je ook wat. En Obelink heeft ook weer wat. Want als ik zo in de karretjes keek van het winkelvolk dan werden er goede zaken gedaan. Crisis of niet.
Vette hap... |
Dutje na het eten |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten