Gelukkig heb ik meerdere bronnen waar ik uit kan putten. En zo kun je stellen dat dit het laatste weekend was van Sjoerd op deze aarde. Ziek, uitgeput en sterk vermagerd. Er stond een bed van de kruisvereniging in de woonkamer en Sjoerds wereld was ingekrompen tot dit bed, het toilet en de eetkamertafel. Waarbij opgemerkt moet worden dat zijn bed steeds vaker door hem werd bezocht. Slechts luttele uurtjes werden nog aan tafel doorgebracht.
Hij had last van een akelige keelschimmel die het praten, drinken en eten bemoeilijkte en hij had maag-en darmproblemen. Eten deed hij bijna niet meer, op een paar druiven, een schijfje banaan na. En een lading medicijnen elke dag. Die hij tot het laatst trouw in wilde nemen.
Op die zondag, 21 februari 2009, wist hij nog niet dat het zijn laatste zondag zou zijn. En wij ook niet. Maar wat we wel wisten was dat het niet lang meer zou gaan duren. Op maandag 22 februari is er zelfs nog bloed afgenomen. Met welk doel? Nog een transfusie? We wisten natuurlijk wel dat dit ook niks meer zou uithalen.
Zo kabbelde dit weekend voorbij. Met kopjes thee, een hoop gekeutel, komende en gaande visite en een toenemende bewustwording van het steeds dichterbij komende einde...
 |
| Zondag 21 februari 2009 |
2 jaar geleden, wat gaat de tijd snel, maar tegelijkertijd is alles zo dichtbij. In gedachten deze moeilijke dagen bij jullie...
BeantwoordenVerwijderenLieve groet
Roel en Monique