Om vier uur zijn we met de kinderen en opa en oma naar Sjoerds plekje geweest en hebben daar tekeningen en bloemen neer gezet. Tot mijn schaamte realiseerde ik me dat we er met kerst voor het laatste zijn geweest, en dat geldt denk ik voor meerdere mensen, want er stond nog een kerststukje. Dat we ondanks dat het nog in goede staat verkeerde toch maar weg hebben gehaald. Ebru en Mert legden hun kunstweken neer en zo werd het plekje een drukke bedoening met allemaal goed bedoelde cadeautjes.
Natuurlijk moest Mert weer plassen. Dat moet hij daar altijd en ik heb dan de grootste moeite met het vinden van een geschikt plekje. Het voelt alsof je dan een gewijd stukje aarde onteert. Hetgeen natuurlijk onzin is.
Thuis gekomen hebben we gezamenlijk gegeten en een glaasje gedronken. En dat was goed. Totdat ik op het journaal de beelden zag van de koninklijke familie en het drama wat zich daar voltrekt. Daar kon ik dus absoluut niet tegen. Het was de trigger die alles even overhoop trok. Tranen...
Ik ben blij dat deze dag straks weer voorbij is. En dan gaan we het derde jaar in zonder Sjoerd. Hij zou inmiddels een grote knaap zijn geweest van 16 jaar en vier maanden.
:-(
 |
| Niks aan toe te voegen... |
 |
| Een troosteloze sfeer. Gadverdamme... |
het gemis...zo voelbaar...sterkte !
BeantwoordenVerwijderenberna