In Lemmer lopen nogal wat vrouwelijke quivalenten van jan, Piet en Klaas. Dat werd dan gewoon Jantje, Pietje of Klaasje. Het is echt waar...
Of dit bij tante Dit het geval was weet ik niet, want ik kan het niet meer aan haar vragen. Maart 2009 overleed ze. En de precieze datum weet ik niet eens. Haar verjaardag wel. Want dat was jaren en jaren een familietreffen van de eerste orde. Niet alleen de bijna voltallige familie troffen we in Drachten, maar ook een deel van het grote netwerk wat tante en oom om zich heen hadden verzameld. En dan was het feest. Goed van eten en drinken. Vooral van drinken, want mijn familie kon dat. En kan dat eigenlijk nog wel... Zoals mijn beste oom op zijn weblog schreef:" De Beerenburg vloeide rijkelijk..." We bleven soms ook allemaal slapen. En dat was maar goed ook.
Tante Dit heeft jaren lang de zorg voor haar moeder, mijn grootmoeder op zich genomen. Tot aan haar overlijden in 1998.
Een familiebezoek aan Drachten werd in die jaren een dubbel bezoek. Naar oma in haar aanleunwoninkje en later verzorgingsflat en naar tante en oom een paar honderd meter verderop.
Onvergetelijke tijden. Nu zijn er van de oorspronkelijke vijf kinderen van oma reeds twee overleden en een andere is met de familie gebrouilleerd.
Ik wil besluiten met de woorden van mijn gewaardeerde oom B., die vandaag op zijn weblog ook een stukje schreef over tante Dit: (Zijn schoonzuster)
"De wereld kleurt altijd een beetje anders als er bepaalde mensen wegvallen, er ontstaat een gat en dat voel je nog steeds als je het huis in Drachten binnenkomt. Gelukkig maar anders zou ze voor niets geleefd hebben."En... Zo is het maar net. Als er zulke woorden over je worden geschreven heb je het niet zo gek gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten