Ziekte...

Gisteren dreigde het al een beetje: Ebru hangerig en pieperig. Meestal een voorbode van ernstiger zaken bij Ebru.
Vannacht natuurlijk bij ons in bed en vanmorgen ging het wel weer een beetje. Paracetamol en toch maar naar school. En dat wil ze morgen ook, want sportdag...
Maar als je temperatuur 39,9 is heb je weinig meer te willen. Geen school morgen, geen sportdag en geen hockeytraining. Gelukkig zag ze zelf wel in dat dit ook niet kon.

Ik hoop maar dat ze doorslaapt, want als ze wakker wordt in zo'n toestand dan is er met haar meestal geen land te bezeilen...

En ik hoop dat het snel weer over gaat. Want ziek zijn is niks natuurlijk.
En wat ik ook hoop is dat het niet besmettelijk is. Want ziek zijn... daar heb ik nu echt geen tijd voor.