Iemand die ik goed ken en die Sjoerd goed heeft gekend belde me gisteren op en vertelde dat ze deze week bij een medium is geweest. Zij heeft altijd al een hang naar het paranormale gekend. Ik ben hier zeer gereserveerd in. Beetje bang misschien ook wel. Ze vertelde me met het medium over Sjoerd te hebben gepraat en vroeg of ik het wilde horen. Hetgeen ik wel wilde.
Ik zal proberen om ongeveer het besprokene op te schrijven, want geloof me, het is heel bijzonder.
Bij het horen van de naam Sjoerd en de mededeling dat hij op 14-jarige leeftijd was overleden, greep het medium naar haar borst en gaf aan erg misselijk te worden. Een van de eerste woorden die ze eruit kon krijgen was:" Mijn God. Wat was hij ziek. Had hij leukemie?"
Aan haar werd gevraagd of Sjoerd ver weg was, aangezien niemand van ons wel eens een signaal kreeg. Het antwoord was dat hij helemaal niet ver weg was, maar gewoon erg dichtbij. Bij ons.
Ook gaf het medium aan dat " Sjoerd erg blij was met zijn ... grafje ? Zwarte steentjes, stenen, zwart.. Een zwart steentje..."
En ze zag ballonnen. " Wat was er met ballonnen. Toen het haar werd uitgelegd gaf ze aan dat Sjoerd dit helemaal geweldig had gevonden. De ballonnnen op zijn sterfdag en de wensbalonnen op zijn verjaardag. Ook kreeg ze door dat hij het heel fijn vond dat we nog aandacht aan deze dagen besteedden en trots te zijn op zijn grafje.
Ze wist dat Sjoerd zeer intelligent was, en zijn hele ziekte bewust had ondergaan en alles heeft geweten. Hij heeft geweten dat hij ging sterven, hij vindt dat alles heel goed is gegaan. Een mooi afscheid en een goede manier van sterven.
Ook zei ze dat er een grootvader bij hem was. Een man met een hoedje. En dat ze sigalen doorkreeg van ernstige vermoeidheid en Sjoerd probeerde haar iets duidelijk te maken over een fiets... en moe...
Zijn zusjes zijn erg met hem bezig zei het medium. Ze heeft ze uitgenodigd om een keertje te komen. En de jongste moet dingen gaan opschrijven zei ze.
Voor zijn moeder gaf het medium een wensballon mee.
Ik was er stil van. Zou ze het weblog gelezen hebben? Maar dat ligt al bijna drie weken plat...
Ik heb behoefte om het op te schrijven. Dat is nu gebeurd.
Mijn weblog over het leven nu zonder Sjoerd (Quil) die op 24 februari 2010 overleed aan de gevolgen van leukemie (AML). Over leven zonder Sjoerd, maar met alle herinneringen aan hem, met mijn gezin, met mijn werk, met mijn familie en met mijn vrienden. Over leven met dagelijkse- en minder dagelijkse dingen. Over leven met humor, boeken, televisie, actualiteit en andere zaken die de moeite waard zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Rijen…
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
-
We schrijven 1977. Ik weet het: dat is inmiddels 41 jaar geleden. En ik was toen 14 jaar oud. En had een vriendinnetje. En niet zoveel...
-
Er is nu ook legotape. Een rol plaktape met lego-nopjes zodat je ook verticaal kunt werken. Iets in mij zegt dat dit op scholen wel eens een...
-
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten