Ook dag 1: toch nog een beetje stress....

Voor vertrek had ik de caravan een beurtje laten geven. Nieuwe bandjes, even de remmen checken en andere zaken die af en toe inspectie behoeven. Het kostte me 450 hele euro’s en eigenlijk vind ik dat best veel. Maar sommige dingen moeten nu eenmaal.

Aangekomen op camping Maltatal draaiden we zoals gezegd de pootjes uit en daarna sluit je altijd de stroom aan. Zonder elektriciteit kan een mens niet leven in deze tijd. Vijf telefoons moeten aan de lader, de iPad was leeg en zo zijn er meer dingen nodig. Koelkast, toilet, noem maar op.

Groot was dan ook de irritatie toen de stroom niet bleek te werken. Zoek dan maar eens uit waar het probleem zit. In de stroomkast, in de haspel, in de caravan... En dat bij een temperatuur van 36 graden of iets dergelijks. Mijn reactie was blijkbaar overtrokken, dat zie ik nu ook wel, maar op dat moment kon ik er even niet tegen. @#$@#$ heb ik een beurt van 450 euro laten geven en dan nu dit. Het duurde echt even voor ik me had neergelegd bij gaslicht en geen toilet gebruiken. En bij “dat zoeken we morgen wel even uit als we op de plaats van bestemming zijn”. Ik ben dan een echte stress-kip.
Scenario’s van blijvend niet werkende stroom gaan dan door mijn hoofd en dat is dan even te veel.

Na soep met broodjes en restanten van de reis-proviand vonden we het allemaal wel tijd om te gaan slapen. Ramen van de caravan wijd open en klaarmaken voor de zoveelste plak-nacht in 2018.
En dan merk je dat je toch wat hoger zit: ‘s nachts werden we wakker en moesten zowaar onder de slaapzak. Heerlijk.