Voor ons nieuw. Mijn ouders waren wel wat gewend, maar ook voor hun was het een onderneming natuurlijk. Met een gezin een twee-daagse reis maken naar de plaats van bestemming. Achteraf heb ik er wel bewondering voor, ook omdat mijn vader niet echt avontuurlijk was aangelegd en mijn moeder toch altijd wat zenuwachtig was als het allemaal wat spannender werd.
Ik weet nog dat achter de voorstoelen van de DAF een zelfgemaakte zak was opgehangen met allerlei vakjes en verborgen schatten. Nu koop je dat soort tassen bij elke autoshop, maar mijn moeder maakte dat zelf. En elk uur was er een cadeautje voor ons. Een pakje tweedehands strips van de markt, een spelletje met een balletje die in een gaatje moest, kleurpotloden enz. Een geniaal systeem, want we kregen het alleen als we geen ruzie maakten. Mijn zus en ik...
We overnachtten in een hotel ergens in Zuid Duitsland. Zo hard gingen we natuurlijk niet met de DAF. 110 was wel het maximale denk ik en misschien wel minder. En zo sliep ik dus voor het eerst in mijn leven in een hotel. Op een familiekamer met mijn ouders en zusje in het grote bed en ikzelf op een uitgeklapt bedje ernaast.
De volgende dag zag ik voor het eerst in mijn leven bergen. Ik weet niet wat ik me er van voor had gesteld, maar ik vond het helemaal geweldig. En ook dat je er met de auto dwars door heen ging: tunnels. En het spannendste moest nog komen, want we gingen met een autotrein van Brig naar Kandersteg. En toen waren we er ook bijna.
De camping was prachtig. Hij bestaat nog. Er was een zwem-meertje en er was een snelstromend bergbeekje. Mijn ouders en familie, want we waren met een hele kluit mensen, bewaarden de geknoopte boodschappentasjes uit de supermarkt en deden deze vol met blikjes bier en flessen wijn. En hingen dat in het stromende water. Koelkast inbegrepen dus. Helaas verdween de complete familievoorraad toen er een enorme stortbui losbarstte en het rustige beekje veranderde in een woeste stroom. Als je op vakantie gaat naar de Alpen heb je altijd wel een keer slecht weer.
Mijn zusje en ik sliepen ook voor het eerst in een bijzet-tent.
We stonden in het Rhonedal. En achter de camping stroomde de rivier de Rhône. Woest en schuimend. Angstaanjagend vond ik. Mijn vader verbood ons ook om hier zelf naar toe te gaan. Veels te gevaarlijk..
En voor de rest leerde ik hier bergwandelen. Ik kreeg echte bergschoenen en we gingen met een bergtreintje naar Zermatt en we bewonderden de Matterhorn. . We liepen over de gletchers in de eeuwige sneeuw, bezochten stuwmeren, zwommen in bergmeertjes vol met forellen en wandelden in prachtige bergdorpjes met als enig geluid het gebengel van de koeienbellen. Ik hoor het nog nu ik dit zit te typen.
Zwitserland: prachtig land in de Alpen. In latere jaren zijn we er heel vaak geweest en ik zou als ik mijn hart zou volgen er morgen zo weer naar toe rijden.
Voor de sfeer, de bergen en natuurlijk de koeien met die prachtige bellen om hun nek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten