Omadag 2014

Ik heb het even nagekeken, maar sinds het begin van dit weblog in 2009 heb ik elk jaar geschreven over de jaarlijkse oma-dag in onze familie van mijn moeders kant. Oma was op 20 april jarig en dit jaar viel dat precies op eerste paasdag. Dus de hele familie, op een paar na die verhinderd waren, toog naar het wonderschone landgoed Het Rheins te Enter. IJs en weder waren gedienstig, dus we konden lekker buiten zitten.

Oma, die ons in 1998 reeds ontvallen is, zal goedkeurend naar beneden hebben gekeken, want deze dag was voor haar altijd een van de hoogtepunten van het jaar. Begonnen in 1980, met haar vijf kinderen, getrouwde aanhang, echtscheidingen deden we toen nog niet, en kleinkinderen was het destijds een gezelschap van 23 mensen. Plus eentje, want dat was toen mijn vriendinnetje. Ik had als enige- en oudste kleinzoon al vrij snel verkering en zij mocht ook mee.Voorwaar progressief voor een van oorsprong Calvinistische familie.

Natuurlijk groeide het aantal deelnemers elk jaar, want alle kleindochters van oma gingen ook verkeren en tot 1995 maakten we elk jaar weer kennis met nieuwe Johns, Peters, Rons, Kezen, Jamesen, Barts en zo voort.

Dus in 1996 bestond het gezelschap uit flink wat meer personen dan de aanvankelijke 23. Zelfs waren er al twee babies geboren. Ik noem 1996, omdat toen Sjoerd voor het eerst mee kwam. Een blonde baby van toen een half jaar oud. Omadag was dat jaar in Ommen. En vanaf 1996 ging de aanwas nog verder. Er werd getrouwd, er kwamen nog meer achterkleinkinderen, er werd ook gescheiden en opnieuw getrouwd. En niet te vergeten het verscheiden van oma zelf in 1998 en vijf jaar later dat van haar zuster tante An. Die tot dan toe ook elk jaar van de partij was.
In 2009 overleed tante Dit, in 2010 Sjoerd en oom Dick.

Tot aan de dag van vandaag gaan de fluctuaties door. Voor het eerst verscheen de geliefde van neef Bart ten tonele en nichtje Susan toonde zich in blijde verwachting.

En, na een aantal jaren afwezigheid vanwege ziekte, was ook oom Co uit Drachten weer van de partij. Wonderbaarlijk opgeknapt, hij kwam zelfs lopend binnen. Zonder stok, en zonder andere hulpmiddelen. Een fijn moment.

En, als iedereen daadwerkelijk aanwezig was geweest, dan waren de oorspronkelijke 23 uitgegroeid tot 51 personen.

En de jongste is dus nog niet geboren, en de oudste van dat gezelschap is mijn vader. En ik vind het leuk om van hem en zijn beide zwagers een foto te plaatsen.

Pa in het midden, geflankeerd door Co en Bob