Mijn moeder is in het bezit van twee identieke staande schemerlampen. Ze bevinden zich aan weerszijden van de bank. Nu haperde de schakelaar van het linker exemplaar. Ik had het al eens bekeken, maar zag er geen heil in. Het geheel zag er tamelijk onlosmakend en niet-reparabel uit.
In het gebouw van de Zuiderspeeltuin in Enschede is elke woensdagmiddag een RepairCafe. Je kunt daar terecht met je defecte apparaten en dan zitten er vrijwilligers die kijken of het te repareren valt. En zo toog ik vanmiddag met een schemerlamp en moeder naar het betreffende speeltuingebouw. Inschrijven, klacht omschrijven en dan naar een tafel met een handige Harry er achter. En deze zag het als een uitdaging. Vakkundig demonteerde hij de schakelaar en sloopte hem volledig uit elkaar. Een schakelaar met de kostprijs van misschien een dubbeltje. Alles schoongemaakt met een wattenstokje en toen weer in elkaar gezet. En zowaar. Het geheel functioneert weer naar behoren.
Ik kwam toen op het lumineuze idee om de handzender van mijn centrale portiervergrendeling aan hem te geven. Het ding hapert en doet het niet lekker. De deuren gaan er wel mee open, maar niet mee dicht. Na het openmaken rolde er een onderdeeltje uit van een halve milimeter. Dat bleek de schakelaar van het op slot doen te zijn. Even vastsolderen en het werkt weer perfect.
En de kosten? Een vrijwillige bijdrage. Dat is heel wat anders dan de 260 euro die de plaatselijke MAZDA-dealer in rekening wilde brengen. Want niet reparabel en dus aan vervanging toe beweerde de keurige meneer met stropdas achter de balie van zwart marmer.
Mijn dag is weer helemaal goed. En voor het overige kan ik iedereen aanraden om met een defect apparaat een lokale vestiging van het Repair-Cafe op te zoeken. Klik op het logo voor meer informatie.
Mijn weblog over het leven nu zonder Sjoerd (Quil) die op 24 februari 2010 overleed aan de gevolgen van leukemie (AML). Over leven zonder Sjoerd, maar met alle herinneringen aan hem, met mijn gezin, met mijn werk, met mijn familie en met mijn vrienden. Over leven met dagelijkse- en minder dagelijkse dingen. Over leven met humor, boeken, televisie, actualiteit en andere zaken die de moeite waard zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Rijen…
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
-
We schrijven 1977. Ik weet het: dat is inmiddels 41 jaar geleden. En ik was toen 14 jaar oud. En had een vriendinnetje. En niet zoveel...
-
Er is nu ook legotape. Een rol plaktape met lego-nopjes zodat je ook verticaal kunt werken. Iets in mij zegt dat dit op scholen wel eens een...
-
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten