Een beetje rare vakantie. Fatma is met Mert en Ebru op familiebezoek in Turkije. Wel twee hele weken en ik pas op het huis. Samen met Anouk. Dat betekent geen Nickelodeon de hele dag. Geen rondslingerende lego, kleurstiften en andere schoolkind gebonden zooi. Ook staat er 's morgens niemand aan je bed om te vragen of je nu alsjeblieft mee naar beneden wilt. En de Nutellapot staat al drie dagen onaangeroerd in de kast.
Het voelt wel lekker. En rustig. Toch mis ik ze wel natuurlijk. Uiteraard ben ik een hoop van plan met deze vrije dagen. Of het allemaal gaat lukken zullen we over twee weken gaan inventariseren. ..
Of ik ook wordt gemist? Vast wel...
Mijn weblog over het leven nu zonder Sjoerd (Quil) die op 24 februari 2010 overleed aan de gevolgen van leukemie (AML). Over leven zonder Sjoerd, maar met alle herinneringen aan hem, met mijn gezin, met mijn werk, met mijn familie en met mijn vrienden. Over leven met dagelijkse- en minder dagelijkse dingen. Over leven met humor, boeken, televisie, actualiteit en andere zaken die de moeite waard zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Rijen…
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
-
We schrijven 1977. Ik weet het: dat is inmiddels 41 jaar geleden. En ik was toen 14 jaar oud. En had een vriendinnetje. En niet zoveel...
-
Er is nu ook legotape. Een rol plaktape met lego-nopjes zodat je ook verticaal kunt werken. Iets in mij zegt dat dit op scholen wel eens een...
-
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten