En zo strekken zich dan opeens vijf vrije dagen voor je uit. Dat is een aangenaam gevoel. We hoeven niet zoveel, geen toestanden behalve natuurlijk in en om het huis. Daar liggen altijd genoeg bezigheden. Maar we hebben de tuin tot speerpunt verklaard de komende dagen. Tegen onkruid in de weer, de vijver een beetje fatsoeneren met wat nieuwe plantjes, een beetje herschikken van bestaande planten en zo ligt er nog het een en ander.
Ik heb er zin in. De wekker zal niet gaan morgenochtend. Dus ik kan probleemloos toegeven aan mijn zijn van een avondmens... Dus lekker computeren, lekker met mijn foto's in de weer en lekker een mooie film kijken.
En natuurlijk eten koken, keuken poetsen, vaatwasser in- en uitpakken, wasmachien in- en uit pakken, droger in- en uitpakken, was vouwen, was ophangen, was in de kasten pakken, vloer vrij houden van stof en andere ongerechtigheden, studeerkamer een keer goed opruimen, eigenlijk een keer ramen lappen, schuur opruimen, auto stofzuigen, auto wassen, nog een auto stofzuigen, nog een auto wassen, administratietoestanden, boodschappen plannen, doen en opruimen, gereedschapskast een keer uitzoeken, bijkeuken een keer ontdoen van een tafeltennistafel die er al twee jaar niks staat te doen, bijkeuken een keer ontdoen van kerstpakketblikjes van een jaar of tien die we toch nooit zullen opeten, eindelijk de schilderijtjes weer eens ophangen die daar na de schilderbeurt van de kerstvakantie en de krokusvakantie heel geduldig op staan te wachten en de lijst kan nog veel langer ben ik bang.
Eigenlijk is het draaiend houden van een gezin met kinderen en twee werkende ouders hetzelfde als het managen van een bedrijf. Met personeelsbeleid voor de huishoudelijke hulp en kinderopvang, financieel beleid voor alle inkomende en uitgaande geldstromen, opvoedkundig beleid op maat voor een kleuter, een schoolkind en een puberdame, communicatiebeleid voor het onderhouden en op peil houden van de interne en externe contacten, huisvestingsbeleid voor je huis, vervoersbeleid voor de fietsen, auto en ander rollend materieel, welzijnsbeleid voor het welbevinden en de gezondheid van de gezinsleden, en zo kan ik nog even doorgaan.
Voor nu echter is het een paar dagen een tandje minder. Gelukkig maar.
Mijn weblog over het leven nu zonder Sjoerd (Quil) die op 24 februari 2010 overleed aan de gevolgen van leukemie (AML). Over leven zonder Sjoerd, maar met alle herinneringen aan hem, met mijn gezin, met mijn werk, met mijn familie en met mijn vrienden. Over leven met dagelijkse- en minder dagelijkse dingen. Over leven met humor, boeken, televisie, actualiteit en andere zaken die de moeite waard zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Rijen…
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
-
We schrijven 1977. Ik weet het: dat is inmiddels 41 jaar geleden. En ik was toen 14 jaar oud. En had een vriendinnetje. En niet zoveel...
-
Er is nu ook legotape. Een rol plaktape met lego-nopjes zodat je ook verticaal kunt werken. Iets in mij zegt dat dit op scholen wel eens een...
-
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
Gelukkig hoef je al die klussen niet helemaal allen te doen dus genieten jullie maar van je vrijheid.
BeantwoordenVerwijderen