Landen 3

Dit verdient toch eigenlijk wel om te worden vastgelegd. Mijn eerste buitenlandse vakantie was in 1971. Ik ben van de jaartallen. Weet niet waarom. Maar een jaar eerder, in 1970 kochten mijn ouders een kampeeruitrusting. Blauwe tent, luchtbedden, slaapzakken, jerrycan, kooktoestel, gasfles en tentbezem. En een klaptafeltje en klapstoeltjes. En voor ons een zaklantaarn. De tent was een zogenaamde bungalowtent. Een leefgedeelte en twee slaapcabines. Ik was zeven  jaar en mijn zusje was vier. Mijn ouders woonden op de Wesselerbrink in een drive-inn woning. Toen een wijk nog voor de middenstand. We hadden een auto, een rode DAF. En ik zat in de eerste klas, ging naar de tweede. Nu is dat groep 3 en 4.

Samen met kennissen reden we naar Sevenum, Limburg. En daar gingen we het maar eens proberen. Voor mijn ouders was het wel nieuw dat kamperen. Maar het was de tijd van de vooruitgang. En iedereen deed het. Dus wij ook. Van de vakantie herinner ik me niet meer dan dat we op een veldje stonden met de beide bungalowtenten met de luifels tegen elkaar aan. En dat het er zanderig was. En er was een meertje of iets dergelijks waar je kon zwemmen. En een winkeltje waar je van allerlei kon kopen. Twee dingen uit dat winkeltje zijn me bijgebleven: schuimblokken en zakmessen. Die schuimblokken kostten een stuiver. Op een keer kreeg ik een kwartje om iets te kopen. En ik rekende en rekende en uiteindelijk had ik bepaald dat ik er vijf kon kopen. Vijf schuimblokken van een stuiver voor een kwartje. Eind groep drie. Goed he?

Het zakmes ging aan mijn neus voorbij, want mijn vader was links. Nooit kreeg ik dolken, messen, speelgoedgeweertjes, soldaatjes of ander geweldspeelgoed. Dus dat zakmes ook niet. Hoe lang ik ook zeurde. Nee was het en bleef het.

Na een tijdje gingen de vrienden van mijn ouders naar huis terug en wij bleven nog een weekje of een paar dagen. En de tent werd een kwartslag gedraaid.

Op het veldje stond ook een groep jongeren. Jongens met lange haren en een transistorradio, die de hele dag harde popmuziek liet horen. Mijn moeder ging klagen en de radio werd zachter gezet.

Voor de rest week ik er niks meer van. Behalve dat ik water moest halen in de jerrycan. Een gele. Met een zwarte dop. En dat was loodzwaar. En volgens mijn moeder was het een vieze camping en zaten we 's avonds volledig onder het zwarte zand. Het zal ook wel smerig weer zijn geweest. Dat kan haast niet anders.

Ik zal eens kijken of er nog foto's van bewaard zijn gebleven. Die plaats ik dan de volgende keer.