Over eten

Misschien was het al opgevallen, maar trouwe bezoekers van dit weblog, en van de vorige en ook die daarvoor, kunnen zien dat ik nogal eens blog over eten en alles wat daarmee samenhangt.
 In dit gezin ben ik meestal degene die zorgt voor de consumptieve kant van het leven. En ook in het gezin hiervoor want gescheiden.

Ik vind dit leuk. Meestal. Er kan niet beweerd worden dat ik een natuurtalent ben wat betreft koken, maar toch kan ik in redelijk snelle tijd een smakelijke maaltijd op tafel krijgen. En met niet te veel tijd bedoel ik ongeveer een half uur. Want vroeger, toen ik kleine jongen was, had mijn moeder altijd stipt om zes uur het eten op tafel. Vader werkte en kwam rond die tijd thuis. En dan deed hij zijn schoenen uit en kon zo aanschuiven. We hadden een ronde tafel en mijn ouders zaten tegenover elkaar en mijn zusje en ik ook. Dus de tijd van zes uur is er ingesleten, en daar hou ik graag aan vast. Met als gevolg dat als ik om half zes thuis ben,  er in een half uur gekookt moet worden. En dat kan best, mits je niet vlees moet ontdooien etc.

Mijn moeder is een echte keukenprinses, maar vooral waar het gaat om de Hollandse pot. Dat wil zeggen een stukje vlees, aardappeltjes en groente. Als ik vroeger thuis kwam en ik vroeg :"Wat eten we?" Dan was het antwoord steevast:" Aardappels en groente". En daar was ik niet zo blij mee, want ik ben meer van de andere dingen. En eenmaal uit huis nam ik al vrij snel de kooktaak op me. Eerst in het studentenhuis waar ik een paar jaar half samenwoonde en waar we kookten met een aantal medestudenten in een echte studentenkeuken. Een corveelijst was er ook en ook een kookdag. In een oude villa in het centrum van Hengelo vond dit alles plaats. Soms ontstonden er toestanden. Zoals gooien met poffertjes en poedersuiker. Met veel bier. Een medestudent had een week later de poedersuiker nog in zijn, toen nog in de mode zijnde, lange haren zitten. Ons werd meteen duidelijk dat hij niet zo vaak onder de douche ging.
Ook gebeurde het vaak dat de vaat van donderdags voor een vakantie rustig een paar weken in de keuken bleef staan. Met alle gevolgen van dien. Paddenstoelen heb ik in soorten en maten gezien in die keuken.

En nu heb ik een gezin en moet er elke dag eten op tafel komen. En als je de hele dag hebt gewerkt is dat soms echt een opgave. Vooral op dinsdag of donderdag. Dat zijn van die dagen. In het weekend zijn we altijd wat gemakkelijker. Vaak pannenkoeken, broodmaaltijdje met wat lekkers of de bekende frieten.
Vanavond had ik me uitgesloofd voor een lekkere ovenschotel met rode kool. Zelf gemaakte aardappelpuree erbij. Echt lekker. Vond iedereen. Ook schoonzus die mee at en eigenlijk alleen de Turkse keuken kent. Behalve Ebru...

"Papa. Dat eten van vandaag... Ik vond het net gekleurde modder..."

En bedankt !