Herdenken

Het is vandaag 4 mei. Ik weet niet beter dan dat we op die datum gedenken en herdenken. Met Sjoerd en Anouk ben ik vaak naar het Volkspark geweest hier in Enschede. En later ook met Ebru en Mert. En de vlag, die bij ons in een hoekje in de bijkeuken staat, komt op 4 mei weer tevoorschijn. Dan moet ik prutsen met haakjes en knoopjes om het ding halfstok te krijgen. En morgen andersom.

Ik hecht aan dat herdenken. Het is het minste wat je kunt doen als Nederlander. Als je de Tweede Wereldoorlog niet hebt meegemaakt ken je het alleen van verhalen van je ouders en grootouders en natuurlijk van talloze films. Leven in onvrijheid kennen we niet meer in Nederland anno 2015. Gelukkig niet. Daarom elk jaar het gepruts met de haakjes. En om acht uur twee minuten gepast stilzwijgen. In het Volkspark of voor de televisie. Zo hoort het. En zo moet het blijven. Opdat wij niet vergeten...

Het Nationaal Comité 4 en 5 mei laat jaarlijks het Nationaal Vrijheidsonderzoek uitvoeren.
Daaruit blijkt dat 95 procent van de Nederlanders op 4 mei twee minuten stilte in acht neemt.
7 van de 10 Nederlanders vinden de manier waarop er herdacht wordt goed.
Vooral de stilte, de aanwezigheid van het koninklijk paar en het zingen van het volkslied
worden aansprekend genoemd.
Nederlanders zien de herdenking als een moment
om respect te tonen aan oorlogsslachtoffers in het algemeen. 

(www.4en5mei.nl