De roze Batavus Butterfly kochten we twee jaar gelden aan de straat, werd voorzien van een bakkersrek en mand en Ebru kon voort. Voor 50 euro geen miskoop. Het afgelopen jaar is ze elke dag met de fiets naar school geweest, dus ze gebruikt haar fiets zoals bedoeld.
Toen Anouk naar groep acht ging kreeg ze van haar moeder een Batavus Old Dutch. Een zwarte. De meidenfiets bij uitstek van 2009. Een klassieke omafiets. En... Ze fietst er nog op. Weliswaar gehavend en hier en daar gerepareerd met ducktape, maar de primaire functies waar een fiets voor is bedoeld worden door de Old Dutch nog steeds probleemloos verricht.
Voor Ebru gingen onze gedachten dus ook uit naar een zelfde fiets. Klaar voor de brugklas over een jaar, en probleemloos jarenlang fietsen. Dachten we. Op internet in de webshops kun je ook nog wel aardig voordelig slagen voor een dergelijke tweewieler.
Tot we een oriënterend kijkje gingen nemen in een aantal fietsenwinkels. Bij BikeTotaal Oldenzaal, de eigenaar kennen we en dat kan nooit kwaad, zagen we de nieuwste trend. De transportfiets. Robuust, dikke banden, fors zadel en natuurlijk het onvermijdelijke transportrek met plastic krat. En hippe kleuren. Mat wit of zwart. De eigenaar had ook nog wel een Batavus Old Dutch waar we met de nodige korting aan konden komen, maar Ebru was verkocht. Meegaan met de tijd. De transportfiets moest het worden. En zo geschiedde. Ik kon er ook helemaal achterstaan want de techniek leek me in orde.
Maar de nieuwe aanwinst moest nog wel worden klaargemaakt. En hoe krijg je hem van Oldenzaal naar Enschede? Fatma fietste afgelopen vrijdag dus naar Oldenzaal, en van daaruit samen met Ebru terug naar huis. Kon ze mooi even oefenen. En ze werden verrast door een hevige regenbui zodat ik uiteindelijk de deur open deed voor twee verzopen katten. Eh... Poezen. Maar de fiets is er. En ik ga er van uit ze nu de eerste jaren klaar is. Tot aan de scooter, maar daar wil ik nog helemaal niet aan denken...
 |
| ff pauze onderweg |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten