Nu nog een beetje mooi weer please...

Eerste kaartje

Gelukkig dinsdag pas...

Flora in de achterbak

Hier moeten we wat actie opzetten vrees ik

Wespennest @schuur...

Kunstwerkjes. Dat wel

Het was er weer weer voor

Maar om nou te zeggen dat ik het leuk vind...

Ja. En nu?

Doorsturen? Maar waar naar toe?

Patient

Koorts en ziek

Het rijst de pan uit

Lekker lahmacun eten vanavond

Ook bij ons zijn ze aan het zweten

En surveilleren is saai...

Deze is ook leuk

Onderstaande tekening vond ik op mijn bureau. Ebru heeft het getekend toen ze in de meivakantie in Turkije was. Links zie je papa en Anouk in Nederland. Ze zeggen tegen elkaar:" Brrr wat is het koud..." Bovendien vallen er regendruppels naar beneden.

Rechts Turkije. Dialoog tussen Mert, Ebru en Mama:" Wat is het warm." Bovendien geen regendruppels, maar dikke gele zonnestralen. Aangeduid met "Straalzonne".

Er staan ook twee gezichtjes bij met een kruis erdoor... Ik denk dat ze ons wel heeft gemist.

Bij Nederland en Turkije staat allebei een hartje. Leuk toch.

Schoolkrant

de schoolkrant van Ebru en Mert was een themanummer over de kroning en andere oranjegetinte zaken. Een vraag aan de groep van Ebru was :" wat zou je doen als je een dag koning(in) zou zijn...
Ebru's antwoord vond ik wel leuk. Er ligt een loopbaan als politica in het verschiet? Wel wat hogere cijfers halen voor rekenen dan...

Kunst

Willem en Maxima. Mert heeft de koningsmantel schijnbaar
goed bestudeerd...

Blue?

Dit whiteboard was een blueboard geworden....

Moederdag 2013

Ma-de-liefste

De andere kant

Een mens moet bezig blijven

Macrobiotisch waterhardheidskuurtje

Komt wel weer goed hoor

Wat willen jullie eten jongens?

Wat dacht je...

Waar ook al weer?

Beetje in de war denk ik

Ze komen er aan...

Tijdloos design...

Onderstaande advertenties kunnen nog best mee in 2013. Vooral als je bedenkt dat de advertenties al 55 jaar oud zijn.

Gispen kleurodesk. Bewaard bij de
Stichting Gispencollectie

Het zit weer strak in de lak

Nu de rest nog. Maar de achterkant is klaar.

Ooit als klein prutplantje gekregen

Skimmia

Taraxacum officinale

Kopen? Ik heb er genoeg

De wortel wordt wel in gedroogde vorm tegen nier- en galkwalen gebruikt. De melk van de plant kan gebruikt worden tegen puistjes door ze rechtstreeks aan te brengen. Afkooksel van de wortels, verse worteltinctuur of vers geperst wortelsap van de paardenbloem wordt gebruikt voor de behandeling van artritis. De wortels en bladeren hebben een eetlustopwekkende werking vanwege de aanwezige bitterstoffen. 
(Bron: Wikipedia)

Hortensia

Volgens mijn moeder moeten de uitgebloeide bloemen
van de hortensia worden verwijderd

Doen we dat toch...

Radio

Ik vind het wel aandoenlijk. Die advertenties met voor die tijd peperdure apparaten. En dan te bedenken dat ik als kind veel van dat soort radio's vakkundig heb gesloopt. Mijn oma bewaarde ze voor me als er weer iemand over was gegaan op een modernere stereo-set. In die radio's zoals afgebeeld zat een grote luidspreker en daaromheen zat een magneet. En die magneet wilden we hebben.

Op rommelmarkten zie je nog wel eens dergelijke apparaten staan. Misschien koop ik er nog eens een. Voor de heb...

Woensdag komen ze terug

Een tijdje voor jezelf zorgen is helemaal niet zo erg. Het geeft wat rust en je doet een dingen die anders blijven liggen. Anouk en ik hebben ons prima vermaakt de afgelopen week. Maar zolangzamerhand heb ik er wel genoeg van. Ik ben blij dat ik geen vrijgezel ben. Woensdagmiddag om half twee landen Fatma en de kids weer op Dusseldorf airport. Ik verheug me er op.

Oh ja, onderstaande reclame vond ik ook wel het plaatsen waard. In 1958 waren de rollen nog wat duidelijker verdeeld. Ik moet zeggen dat het me wel aanspreekt... Het gaat om verlichtingsarmaturen van Philips. Maar ik vond het situatieschetsje zo aardig. Ook in het licht van het bovenstaande. Hahaha.

Eerst even chillen in de zon

Je moet ook bijblijven toch?

Ligt er weer mooi bij

Is het een keer mooi weer....

Bijschrift toevoegen

4 mei. Dit jaar voor de buis.

Duur

In 1958 begonnen de televisies dus in zwang te raken. Ik meen dat mijn ouders vanaf 1962 een televisie hadden. Iedereen had toen nog een eigen antenne op dak. Soms zie je dat nog wel eens ergens.

Wat me opvalt, naast de antieke vormgeving, is de prijs. In 1958 verdiende een normale werknemer in een fabriek misschien 200 of 300 gulden in de maand. Dat vertelde mijn moeder me. Dan moest je voor een televisietoestel twee of drie keer een nettomaandsalaris neertellen. Als ik kijk wat ik nu verdien, en dat keer drie doe...

Het is dus wel goedkoper geworden allemaal. Gelukkig. En bovendien ook wat moderner. Toch leuk zo'n oude advertentie. En op bijna een identieke tv keek ik als kind naar Pipo de clown en Barend de Beer.

Erres. In 1980 opgeheven.

3 Mei. Mijn vader is jarig

En hij wordt 84 jaar. Dat is respectabel. Dat is de leeftijd van de sterken. Vanmiddag gaan we er naar toe met een cadeautje. Eigenlijk heeft hij maar een echte hobby, en dat is lezen. Het is daarom nooit moeilijk om voor hem iets te kopen. In het mooie appertement dat mijn vader en moeder bewonen wordt veel ruimte ingenomen door zijn boekenverzameling. Hij moet niets weten van e-readers of iPads. "Een boek moet van papier zijn. Moet je kunnen ruiken en kunnen vasthouden."

En daar zit wat in. Gaandeweg de jaren worden er ook wel eens boeken weggedaan. Maar die verhuizen naar boekenkasten in de catacombem van Quatre Mains in Enschede. En die mogen niet bij het oud papier. Echt niet. Dus slijten ze hun jaren naast de kunstkerstboom van mijn moeder en de al naar gelang het heersende seizoen de acht zomer-, dan wel winterbanden van Fatma en mij. En nog is er ruimte genoeg in de kelderbox...

Pa. Vanaf deze plek: Proficiat. Ik hoop je nog vele jaren een boek te kunnen geven voor je verjaardag.

Hij is er weer...

Vrijdag 3 mei 2013. Half tien. Zonnetje. Krantje en kopje koffie op het terras.
En ik hoor: " KWAAAAK..." Daar was hij weer. Ons vriendje van vorig jaar. Als het tenminste dezelfde is. Want dat weet je nooit. We gaan weer nachten met een hoop kabaal tegemoet.
Niet erg... Hij is er trouwens eerder dan <<vorig jaar>>.

Fatma heeft de camera mee. Dus daarom dit 'telefoonplaatje'.

Opruimactie schuur

Heerlijk.

Volgens mij hebben ze het naar hun zin..

Resumerend

En echte oranjeklant ben ik nooit geweest. Mijn ouders komen uit de Nederlands Hervormde hoek, en hebben beiden de oorlog meegemaakt. In de Tweede Wereldoorlog was het Huis van Oranje natuurlijk een bindende factor. Het verenigde de Nederlanders in hun ellende tijdens de Duitse bezetting. Toen Wilhelmina in 1945 terugkeerde was Nederland verenigd rond het Oranjehuis. En dit heeft zeker een functie gehad. De oude beelden waarin Beatrix, Irene en Margriet in 1945 uit het vliegtuig stappen en weer voet zetten op de Nederlandse bodem hebben indertijd vele harten geraakt. Zelfs verstokte socialisten werden warm aanhanger van het Oranjehuis.

Van het dictatoriale generaalskarakter van Wilhelmina, naar de veel gewonere Juliana in 1948 is dan ook een echt hoogtepunt geweest.  Prins Bernhard werd tot op het idiote af verafgood en bewonderd. Hij is degene geweest die de pracht en praal in het Huis van Oranje heeft gebracht. Na de zelfgebreide kousen van Wilhelmina was de tijd daar ook rijp voor. Voor de bontjassen, de juwelen en de Ferrari's. De vliegtuigen en de luxueuze buitenverblijven. Hij werd naar de ogen gekeken en deze kritiekloze houding van de Nederlanders leidde oa. tot het Lockheed schandaal. Hij achtte zich boven iedere kritiek verheven. Ik ben er van overtuigd dat we lang nog niet alles weten. Maar dat hij corrupt was is bewezen, en dat hij meerdere buitenechtelijke kinderen heeft ook. Het heeft mijn mening over het Koningshuis gevormd.

Juliana deed gewoon. " Zeg maar mevrouw"... En werd als zodanig op handen gedragen. Toen Beatrix het in 1980 overnam was het echter afgelopen met het gewone. "Majesteit" werd weer de aanspreektitel en ze heeft het Koningshuis nieuw leven ingeblazen door weer strikte protocollen in te stellen en afstand te scheppen. Dat is deels haar karakter geweest, maar ook een tijdsgeest. Correctie op de losgeslagen bende die was ontstaan in Nederland. De rellen tijdens haar inhuldiging zijn daar een voorbeeld van. In haar overtuiging kon het huis van Oranje slechts als bindende factor fungeren als er iets van het sprookjesgevoel overeind zou blijven. En dat vroeg om afstand. En om een strakke regie.

Nu is het 33 jaar later. En Willem-Alexander brengt weer een correctie aan. Afstand wordt beperkt. In de afscheidstoespraak van Beatrix ontbrak naar mijn idee datgene wat emotie oproept. En Willem-Alexander kan dat wel. Tijdens zijn inhuldigingstoespraak raakte hij iets. Mensen stonden te huilen op de Dam. Ook de mooie Maxima en de innemende beelden van de Prinsesjes droegen daaraan bij.

Willem-Alexander zal dichter bij het volk staan. Dat zagen we ook tijdens het uitstapje gisteren bij Armin van Buren en het Concertgebouworkest. Het is weer een golfbeweging in de tijd. Een correctie op datgene wat Beatrix heeft gecultiveerd en geperfectioneerd en wellicht teveel is doorgeslagen. Amalia zal het in 2046 weer anders gaan doen. Als we er dan nog zijn.

En... Natuurlijk heeft het hele gebeuren ook mij geraakt gisteren. Je moet wel van beton zijn als er geen snaartje gaat trillen.  Oranje als bindende factor. Als gevoel van Nederlands zijn. Dat is gelukt. Nederland is Oranjegezind. En het onderscheidt ons van de landen om ons heen. Laten we dat maar proberen vast te houden. Het functioneert. Als ze zich maar blijven gedragen...

Het was leuk in Enschede

Natuurlijk veel rommel

Deze had mijn oma ook...

En deze had mijn moeder in de keuken

Taalgrapje

Veel vlagvertoon bij mijn ouders