Dispereert niet...

Traditiegetrouw gingen we twee weken geleden een weekendje op stap met de vriendengroep. Andijk was dit keer de plaats van bestemming. Een gat in Noord Holland. Aan de dijk met de Zuiderzee. We hadden een achtpersoons bungalow en het was een behoorlijk eind weg. Zeker als je nog gewoon tot vier uur werkt.

Die avond aten we in een allergenoegelijkst restaurantje in Enkhuizen. Aan het water, in het zicht van de Dromedaris. En we dronken Tesssels bokbier. Voortreffelijk.

De zaterdag en zondag werden besteeds aan Medemblik, waar geen kraak of smaak aan was, Enkhuizen en Hoorn. De laatste twee stadjes ademen nog helemaal de Gouden eeuw uit. Dit is Nederland. Dit is Holland. Dit is het land waar je met een klein beetje fantasie het paard van sinterklaas over de geveltjes ziet rijden. Steden van de VOC, steden van ' helden' zoals Jan Pieterszoon Coen. Ik heb ik Hoorn nog naar zijn standbeeld gezocht, maar kon het niet zo gauw vinden. Misschien is het inmiddels verwijderd, want zo'n lekkere jongen was dat niet die Coen.
'Dispereert niet' was zijn motto. En toen volgde drie en een halve eeuw bezetting van Nederlands Indie....

Het plaatje moet maar even van Wikipedia...

De terugreis was attractief en spectaculair. We reden in de storm over de dijk Lelystad Enkhuizen. Je kreeg een klein beetje beeld van hoe de vroegere Zuiderzee tekeer kon gaan... Goed dat ze het hebben ingedamd.

Van zulke weekendjes krijg je weer energie. Echt even bijtanken in een goede sfeer. Ik hoop dat de traditie zich nog jaren voort zal zetten.