Films als Kikkerdril, Dolfje Weerwolfje, Knofje, Pluk van de Petteflet en Lepel zijn juweeltjes. Ook de wat ouders films zoals Het zakmes en de Tasjesdief zijn nog steeds het bekijken waard.
Vooral het net even buiten het alledaagse treden vind ik vaak zo aardig. Niets is zwart-wit. Gewoon bestaat niet. Daarom vind ik het nooit een probleem om met de kinderen naar de bioscoop te gaan. Mits er een leuke film speelt.
Gisteren dus MeesKees. Leuke film. Maar bij de Wolff-bioscoop is het in de herfstvakantie NIET goed toeven. De rij bij de kassa gaat nog wel. Veel kassa's open, en als je hebt gereserveerd via internet dan ben je verzekerd van kaartjes.
Nee, dan de horeca... Immense rijen voor de balies waar je popcorn, dorito's, chips en cola kunt kopen. En dan sta je met drie kinderen op de afgesproken tijd bij de ingang van de juiste zaal en dan zijn de deuren nog dicht. En maar wachten. Balanceren met cola-bekers en erger nog: uitpuilende popcornbakken.... Als je na de tijd het slagveld overziet dan ziet de vloer wit van de popcorn die her en der uit de handen van de kindertjes is gevallen.
Tijdens de pauze soortgelijke taferelen bij de balies. Het lijkt wel of het gratis is. En dat is het zeker niet.
Mees Kees maakte de irritatie overigens helemaal goed. Een echt leuke film die voor mij als schoolmeester natuurlijk de nodige herkenningsmomenten op leverde. Ook de kinderen genoten. En dus was het een geslaagde middag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten