Met een aantal mensen van school naar Haarlem geweest. Het doel was een studiedag over een interessant onderwerp binnen ons vakgebied.
Ik heb het al vaker ervaren, maar eigenlijk is het niet te doen. Op een doordeweekse dag vanuit Enschede naar het westen. Of je nu in Utrecht, Amsterdam of weet ik waar ten westen van de IJssel moet zijn, het is een grote verkeersellende. Dit weet je natuurlijk, en je houdt er ook rekening mee wat betreft reistijden, maar ik beleef het altijd weer als dramatisch. Nu zitten we ook nog in een tijd van crisis, met een negatieve groei in de economie. Als straks alles weer een beetje aantrekt dan neemt de druk op het autosnelwegnet alleen maar toe. Ik zie dat niet gebeuren. Dan slibt alles dicht in Nederland en worden bepaalde regio's onbereikbaar.
De oplossing? Ik weet het niet. Meer mensen die dichter bij hun werk moeten gaan wonen. Dus de onbelaste reiskostenvergoeding gefaseerd afbouwen. Verhuizen juist stimuleren. Verder meer carpoolen en het openbaar vervoer een gigantische boost geven. Veel meer en snellere verbindingen. Investeren in trein en metroverbindingen.
Want met de auto gaat dat niet meer goed komen.
Dat neemt niet weg dat we een leuke, leerzame en inspirerende dag hebben gehad. In een mooi oud zaaltje. Met krakende houten vloeren, ramen die waren dichtgeseald en een lawaaiige airco die de docent uitzette. Zodat er na een uurtje een enorm gebrek aan zuurstof begon te ontstaan met bijbehorende gaap-en slaap aanvechtingen.
Gelukkig was het mooi weer zodat de pauzes buiten benut konden worden om weer even bij te tanken.
Mijn weblog over het leven nu zonder Sjoerd (Quil) die op 24 februari 2010 overleed aan de gevolgen van leukemie (AML). Over leven zonder Sjoerd, maar met alle herinneringen aan hem, met mijn gezin, met mijn werk, met mijn familie en met mijn vrienden. Over leven met dagelijkse- en minder dagelijkse dingen. Over leven met humor, boeken, televisie, actualiteit en andere zaken die de moeite waard zijn.
woensdag 6 juni 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Rijen…
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
-
We schrijven 1977. Ik weet het: dat is inmiddels 41 jaar geleden. En ik was toen 14 jaar oud. En had een vriendinnetje. En niet zoveel...
-
Er is nu ook legotape. Een rol plaktape met lego-nopjes zodat je ook verticaal kunt werken. Iets in mij zegt dat dit op scholen wel eens een...
-
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
De trein rijdt om alle file's heen; als ie tenminste rijdt...
BeantwoordenVerwijderen