![]() |
Hahahaha. Vind papa ook leuk... |
Mijn weblog over het leven nu zonder Sjoerd (Quil) die op 24 februari 2010 overleed aan de gevolgen van leukemie (AML). Over leven zonder Sjoerd, maar met alle herinneringen aan hem, met mijn gezin, met mijn werk, met mijn familie en met mijn vrienden. Over leven met dagelijkse- en minder dagelijkse dingen. Over leven met humor, boeken, televisie, actualiteit en andere zaken die de moeite waard zijn.
zaterdag 29 december 2012
vrijdag 28 december 2012
kerstvakantie 2012, Dag 1-2
donderdag 20 december 2012
woensdag 19 december 2012
maandag 17 december 2012
zaterdag 8 december 2012
vrijdag 7 december 2012
Code rood, geel, nee toch maar oranje....
Gisterenmiddag druppelden er berichten binnen dat er een sneeuwfront des doods aan zat te komen. Door de smartphone en het daaraangekoppelde social mediagebruik zat opeens iedereen buienradar te volgen en al spoedig kwamen er berichten dat het leerlingenvervoer vandaag misschien wel stil zou komen te liggen. Want misschien wel 20 cm sneeuw....
De hele dag en avond heb ik de lucht afgespeurd naar sneeuw, maar helaas ook vanmorgen bij het wakker worden was er hier in het Oosten nog geen vlokje gevallen... Tot grote teleurstelling van de kinderen natuurlijk. Nu, een uurtje geleden is het ook hier begonnen. Gelukkig maar. Wat dwarreldende vlokjes die niet eens in staat zijn om de straten te bedekken...
Maar misschien volgt er nog meer...
Vanuit mijn warme werkkamer thuis, want dagje vrij, toch maar even een fotootje voor het nageslacht. Ter herinnering aan vrijdag 7 december.
Code roze denk ik.
De hele dag en avond heb ik de lucht afgespeurd naar sneeuw, maar helaas ook vanmorgen bij het wakker worden was er hier in het Oosten nog geen vlokje gevallen... Tot grote teleurstelling van de kinderen natuurlijk. Nu, een uurtje geleden is het ook hier begonnen. Gelukkig maar. Wat dwarreldende vlokjes die niet eens in staat zijn om de straten te bedekken...
Maar misschien volgt er nog meer...
Vanuit mijn warme werkkamer thuis, want dagje vrij, toch maar even een fotootje voor het nageslacht. Ter herinnering aan vrijdag 7 december.
Code roze denk ik.
![]() |
10.15 uur |
Sint 2012
Opa en oma 55 jaar getrouwd...
En dat is een heel eind. In 1957 gaven ze elkaar het ja-woord. Ik heb uitgerekend dat als ik 55 jaar getrouwd ben ik 92 jaar zal zijn... Als dit weblog dan nog bestaat zal ik er verslag van doen en refereren aan deze dag. 30 november 2012.
Opa en oma trakteerden op een avondje wokken. In besloten familiekring. En dat was lekker en gezellig. We hopen het nog een aantal jaren mee te mogen maken.
Dispereert niet...
Traditiegetrouw gingen we twee weken geleden een weekendje op stap met de vriendengroep. Andijk was dit keer de plaats van bestemming. Een gat in Noord Holland. Aan de dijk met de Zuiderzee. We hadden een achtpersoons bungalow en het was een behoorlijk eind weg. Zeker als je nog gewoon tot vier uur werkt.
Die avond aten we in een allergenoegelijkst restaurantje in Enkhuizen. Aan het water, in het zicht van de Dromedaris. En we dronken Tesssels bokbier. Voortreffelijk.
De zaterdag en zondag werden besteeds aan Medemblik, waar geen kraak of smaak aan was, Enkhuizen en Hoorn. De laatste twee stadjes ademen nog helemaal de Gouden eeuw uit. Dit is Nederland. Dit is Holland. Dit is het land waar je met een klein beetje fantasie het paard van sinterklaas over de geveltjes ziet rijden. Steden van de VOC, steden van ' helden' zoals Jan Pieterszoon Coen. Ik heb ik Hoorn nog naar zijn standbeeld gezocht, maar kon het niet zo gauw vinden. Misschien is het inmiddels verwijderd, want zo'n lekkere jongen was dat niet die Coen.
'Dispereert niet' was zijn motto. En toen volgde drie en een halve eeuw bezetting van Nederlands Indie....
Het plaatje moet maar even van Wikipedia...
De terugreis was attractief en spectaculair. We reden in de storm over de dijk Lelystad Enkhuizen. Je kreeg een klein beetje beeld van hoe de vroegere Zuiderzee tekeer kon gaan... Goed dat ze het hebben ingedamd.
Van zulke weekendjes krijg je weer energie. Echt even bijtanken in een goede sfeer. Ik hoop dat de traditie zich nog jaren voort zal zetten.
Die avond aten we in een allergenoegelijkst restaurantje in Enkhuizen. Aan het water, in het zicht van de Dromedaris. En we dronken Tesssels bokbier. Voortreffelijk.
De zaterdag en zondag werden besteeds aan Medemblik, waar geen kraak of smaak aan was, Enkhuizen en Hoorn. De laatste twee stadjes ademen nog helemaal de Gouden eeuw uit. Dit is Nederland. Dit is Holland. Dit is het land waar je met een klein beetje fantasie het paard van sinterklaas over de geveltjes ziet rijden. Steden van de VOC, steden van ' helden' zoals Jan Pieterszoon Coen. Ik heb ik Hoorn nog naar zijn standbeeld gezocht, maar kon het niet zo gauw vinden. Misschien is het inmiddels verwijderd, want zo'n lekkere jongen was dat niet die Coen.
'Dispereert niet' was zijn motto. En toen volgde drie en een halve eeuw bezetting van Nederlands Indie....
Het plaatje moet maar even van Wikipedia...
De terugreis was attractief en spectaculair. We reden in de storm over de dijk Lelystad Enkhuizen. Je kreeg een klein beetje beeld van hoe de vroegere Zuiderzee tekeer kon gaan... Goed dat ze het hebben ingedamd.
Van zulke weekendjes krijg je weer energie. Echt even bijtanken in een goede sfeer. Ik hoop dat de traditie zich nog jaren voort zal zetten.
zaterdag 17 november 2012
Abonneren op:
Posts (Atom)
Rijen…
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...

-
We schrijven 1977. Ik weet het: dat is inmiddels 41 jaar geleden. En ik was toen 14 jaar oud. En had een vriendinnetje. En niet zoveel...
-
… Bij de Bulgaarse grens 2 uren in de rij, bij de Servische grens twee uren en bij de Hongaarse grens 4,5 uur. Orban wil geen vreemdelingen...
-
Er is nu ook legotape. Een rol plaktape met lego-nopjes zodat je ook verticaal kunt werken. Iets in mij zegt dat dit op scholen wel eens een...